வாழ்க்கை

எப்போது வெட்டுவார்கள்?
காத்திருக்கிறது காக்கை
வாடிக்கையாளர் வரட்டும்
காத்திருக்கிறார் கசாப்புக்காரர்
எந்த கவலையும் இல்லாமல்
தானியம் கொறிக்கும்
கோழி

பா.சங்கர்

HD version 5.11.10

Decibal minimum
Calorie medium
Safety maximum
Don't miss
SRT's 50th 100
(I hope he wont)
& making of Robot
HD again
DOT
shankar
Dinakaran Tamil Daily

தஞ்சாவூர் - இசைக்கருவிகளின் பிறப்பிடம்

டிசம்பர் மாதம் சென்னையில் சங்கீத காலம். அனைத்து சபாக்களிலும் நாள் தவறாமல் இசைக்கச்சேரிகள். கர்னாடக இசை எங்கும் பொங்கி வழிகிறது. வித விதமாய் எத்தனை எத்தனை இசைக் கருவிகள். நம் செவிகளில் தேன் பாய்ச்சும் கலைஞர்களின் கைகளில் தவழும் அந்த இசைக்கருவிகள் எங்கே தயாரிக்கப்படுகின்றன என்ற கேள்வி நம்முள் எழுகிறது. ஒருமித்த குரலில் வரும் ஒரே பதில்... தஞ்சாவூர். ஆம் கலைகளின் தாயகமான தஞ்சாவூர்தான் இசைக்கருவிகளின் பிறப்பிடமாகவும் விளங்குகின்றது.

ஓவியம், இசை, நடனம் என பாரம்பரியக் கலைகள் காலம் காலமாய் விழுதுகள் விட்டுப் படர்ந்து வரும் ஆலமரமாய் தஞ்சாவூர் நிலைத்து நிற்கிறது. இசைக்கருவிகளை உருவாக்கிக் கலைத் தொண்டு செய்து வரும் கைவினைக்கலைஞர்களின் குடும்பங்கள் தஞ்சையிலும் அதைச் சுற்றியுள்ள ஊர்களிலும் ஏராளம், ஏராளம். தமிழகத்திற்கே உரிய பாரம்பரிய கலாச்சார வாழ்க்கையில், இசை மற்றும் நடனத்திற்கு என்றுமே தனி மதிப்பு இருக்கத்தான் செய்கிறது. இசை இருக்கும் வரை இசைக் கருவிகளின் தயாரிப்பும் இருந்து கொண்டுதானே இருக்கும்.

வாருங்கள் தஞ்சாவூர் பக்கம் ஒரு சிற்றுலா போய் வருவோம்...

சுப நிகழ்ச்சிகள், சடங்குகள், திருவிழாக்கள் என்று ஒவ்வொன்றிற்கும் ஒரு குறிப்பிட்ட இசைக்கருவி பிரதான இடம் வகிக்கிறது.

நாதஸ்வரத்துடன் மங்களகரமாய்த் துவங்குவோம். இது ஒரு காற்று வாத்தியம். ஆச்சாமரம் என்ற குறிப்பிட்ட வகை மரத்திலிருந்து செய்யப்படுகிறது. திருமண நிகழ்ச்சிகளில் அவசியம் இருந்தாக வேண்டிய ஓர் அம்சம் நாதஸ்வர இசை. திருவாரூர் கோயிலில் (தஞ்சாவூர்) மாவுக்கல்லினால் ஆன நாதஸ்வரம் இருப்பது தனிச்சிறப்பு. தினசரி பூஜைகளின் போதும் இந்த நாதஸ்வரம் இசைக்கப்படுகிறது.

அடுத்து வருவது புல்லாங்குழல். இதுவும் கூட காற்று வாத்தியமே. குழல் அல்லது வாங்கியம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. மாயக் கண்ணனின் விருப்ப வாத்தியமான குழலோசைக்கு மயங்காதவர்கள் யாரும் இருக்க முடியாது. மூங்கில், சந்தன மரம், செங்காலி, கருங்காலி மரங்களிலும் வெண்கலத்திலும் கூட புல்லாங்குழல் தயாரிக்கப்படுகிறது.

முதலில் மூங்கில் மரத்துண்டுகள் சூரிய ஒளியில் நன்கு காய வைக்கப்படுகின்றன. பின்னர் புடம் போட்டு அதைப் பதப்படுத்துகின்றனர். இதைத் தொடர்ந்து குழலின் நீளத்திற்கேற்ப சம இடைவெளியில் 12 துளைகள் ஸ்வரஸ்தானத்தின் அடிப்படையில் போடப்படுகின்றன. தோடர், காடர் போன்ற மலைவாழ் பழங்குடியினர் எளிமையான முறையில் குழல் வாத்தியத்தைத் தயாரித்துப் பயன்படுத்துவது குறிப்பிடத்தக்கது.

கலைமகள் கைப்பொருளாய் விளங்கும் இசைக்கருவி வீணை. இக் கருவியிலிருந்து எழும் நாத வெள்ளத்தில் மூழ்காதவர் இருக்க முடியுமா? அத்தனை இனிமை. பழமையான 'யாழ்' என்ற தந்திக் கருவியின் முன்னேறிய வடிவம்தான் வீணை என்று சொல்லலாம். சாதாரண மூங்கில் வில் வடிவத்திலிருந்து முதலை, படகு, மீன் என பல்வேறு கவர்ச்சியான வடிவங்களில் நுணுக்கமான வேலைப்பாடுடன் யாழ்கள் தயாரிக்கப்பட்டு வந்தன. எனினும் ஒரே வகையான இசை வடிவத்தை மட்டுமே பெற முடிந்ததால் யாழ் மெல்ல மெல்ல மறைந்து வீணையின் ஆதிக்கம் கொடி கட்டிப் பறக்க ஆரம்பித்தது.

பொதுவாகப் பலா மரத்திலிருந்தே வீணை வடிவமைக்கப்படுகிறது. வீணையின் பல பாகங்களும் தனித்தனியே உருவாக்கப்பட்டு பின்னர் ஒருங்கிணைக்கப்படுகின்றன. பானை, மேல் தண்டு, கழுத்து, யாளி அல்லது சிங்க முகம் என்று எல்லா பாகங்களையும் மிகச் சிரத்தையுடன் இழைத்து இழைத்து உருவாக்குகிறார்கள்.

தேன்மெழுகு, கறுப்புப் பொடி இரண்டும் இணைந்த கலவை வீணை மீது பூசப்படுகின்றது. பிறகு வீணை சமநிலைப்படுத்தப்படுகிறது. 12 கட்டைகள் கொண்ட ஸ்வரஸ்தானம் நிர்ணயிக்கப்படுகிறது. இந்த ஸ்வரஸ்தானங்கள் பாலம் மற்றும் பக்கவாட்டுத் தகடு ஆகியவை பெரும்பாலும் பித்தளை உலோகத்தினால் செய்யப்படுகின்றன. ஒரு வீணையைச் செய்து முடிக்கக் குறைந்தது 10 நாள்களாவது தேவைப்படும்.

தஞ்சாவூரில் பல குடும்பங்கள் பரம்பரையாக வீணைத் தயாரிப்பில் ஈடுபட்டுள்ளன. வீணை போன்ற தோற்றத்துடன் வரும் மற்றொரு வாத்தியம் தம்புரா. ஆனால், வீணையின் குறிப்பிடத் தக்க பகுதிகளான யாளி முகம், கழுத்து ஆகியவை தம்புராவில் இல்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

அடுத்து வருவது முரசு, மேளம் போன்ற வாத்தியங்கள். முன்பெல்லாம் அரசாணைகளை முரசறைந்து அறிவிப்பதே வழக்கம். தண்டோரா போடுவதும் இதனடிப்படையில்தான். மேள வகையில் மிக முக்கியமான இசைக்கருவி என்று மிருதங்கத்தைச் சொல்லலாம்.

மரத்தாலான நீள் உருளையின் இரண்டு பக்க வாய்ப்புறமும் மாட்டுத் தோலால் மூடியிருப்பார்கள். தோல், நார்களால் நன்கு இழுத்துக் கட்டப்பட்டிருக்கும் வாய்ப்புறத்தை கைவிரல்களால் தாக்கும் போது எழும் மிருதங்க இசை தாளம் போட வைக்கும்.

நீள்உருளை பெரும்பாலும் பலா மரக்கட்டையில்தான் செய்யப்படுகிறது. உருளையைப் பட்டறையில் கொடுத்து கடைந்து கொள்கின்றனர்.

இதைப் போன்றே மற்றுமொரு சிறப்பான இசைக்கருவியாகக் 'கஞ்சிரா'வைச் சொல்லலாம். வட்ட வடிவிலான பலாமரக் கட்டையைக் குடைந்து உடும்புத் தோலினால் மூடி விடுகிறார்கள். கட்டையின் விளிம்புகளில் துளையிட்டு சிறு சிறு உலோகத் தகடுகள் அல்லது நாணயங்களைக் கோர்த்து விட கஞ்சிரா கலக்கத் தொடங்கி விடுகிறது.

'அட, பானை நல்லா இருக்கே. ஜில்லுன்னு தண்ணீர் குடிக்கலாம் ! ' என்று பார்த்தால்... அதைக் 'கடம்' என்ற வாத்தியக் கருவியாய் அறிமுகம் செய்கிறார்கள்.

ராமநாதபுரம் மாவட்டத்தில் உள்ள மானாமதுரை மண் எடுத்து இந்தக் கடம் உருவாக்கப்படுகிறது. இப் பகுதியில் கிடைக்கும் தனிச்சிறப்பு வாய்ந்த களிமண் கடம் தயாரிப்பில் முக்கியப் பங்கு வகிக்கிறது. பார்ப்பதற்குச் சாதாரண பானை போன்று காட்சியளிக்கும் கடம், வாத்தியக் கலைஞரின் கைகளில் தனி ஆவர்த்தனம் செய்யும் போது மலைத்துப் போகிறோம்.

பஞ்ச முக வாத்தியம் என்பது தனித்துவம் வாய்ந்த ஓர் இசைக்கருவி. கோயில்களில் மட்டுமே இந்த வாத்தியம் இசைக்கப்படுகிறது !

பெயருக்கேற்றாற் போல் ஐந்து சிறிய அளவிலான முரசுகள் ஒன்றோடொன்று இணைக்கப்பட்டு அதே மாதிரியான பெரிய அமைப்போடு இணைக்கப்படுகிறது. யாளிமுகம், பூ வேலைப்பாடு எல்லாம் செய்து அலங்கரிக்கிறார்கள். குறுகலான அடிப்பகுதி செம்பு அல்லது பித்தளையால் செய்யப்படுகிறது. இரண்டு செம்புக் குடங்களையும் பக்கவாட்டில் இணைத்து மாட்டுத் தோலால் மூடுகிறார்கள்.

திருவாரூர் கோயிலில் மூன்று கால பூஜையின் போதும் இக் கருவி இசைக்கப்படுவது ஒரு சம்பிரதாயச் சடங்காகவே கடைப்பிடிக்கப்பட்டு வருகிறது. சுரைபிறை என்பதும் கோயில்களில் மட்டும் பயன்படுத்தப்படும் வாத்தியமாகும். கெளரிகலம், கொம்பு, உடுக்கை, சங்கு போன்ற வாத்தியக் கருவிகள் கோயில் திருவிழாக்காலங்களில் இசைக்கப்படுகின்றன. மணற்கடிகை வடிவத்தில் இருக்கும் உடுக்கையைப் பேயோட்டும் சடங்குக்கும் உபயோகப்படுத்துகிறார்கள். கிராமிய வாத்தியக் கருவிகளும் பல உள்ளன. வில்லுப்பாட்டு நிகழ்ச்சிகளில் பயன்படும் 'வில்லடி வாத்தியம்' குறிப்பிடத் தக்கது. இதில் கடம் போன்றே பெரிய பானை ஒன்றின் கழுத்தில் நீண்ட மூங்கில் குச்சியைக் கட்டி அதில் சிறு சிறு பித்தளை மணிகளைக் கயிற்றில் தொங்க விடுகிறார்கள்.

மாட்டுத் தோலினால் ஆன, டேபிள் டென்னிஸ் மட்டை போன்ற ஒரு கருவியைப் பானையின் வாய்ப்புறத்தில் தட்டியபடி மற்றொரு கையால் மூங்கில் குச்சியில் கட்டப்பட்டுள்ள மணிகளை ஒலிக்கச் செய்ய வில்லுப்பாட்டுக் கச்சேரி சூடு பிடிக்கிறது.

இப்படி அனைத்து வகை இசைக்கருவிகளையும் கலையுணர்வோடு தயாரித்து வழங்கும் தஞ்சைக் கைவினைஞர்களை இசையுலம் இசைவிழா நடக்கும் இவ் வேளையில் நன்றியுடன் வணங்கத்தான் வேண்டும்.

பா.சங்கர்

ஆறாம்திணை இணைய இதழில் எழுதியது

இதயம் தருவோம் இவர்களுக்கு

அந்த அமைதியான இல்லத்தினுள் அடியெடுத்து வைக்கும் போதே இதயத்தின் ஒரு மூலையில் இரைச்சல் கேட்கத் துவங்கிவிடுகிறது. கில்டு ஆஃப் சர்வீஸ் (சென்ட்ரல்) சேவை நிறுவனம் சார்பில், மேற்கு அண்ணா நகரில் இயங்கி வரும் ஊனமுற்ற குழந்தைகளுக்கான விடுதி. ஆதரவற்ற அநாதைக் குழந்தைகள் குறிப்பாக இளம்பிள்ளை வாத நோயால் கடுமையான பாதிப்புக்குள்ளாகி உடல் ஊனமுற்ற நிலையில் உள்ள குழந்தைகள் இந்த இல்லத்தில் பராமரிக்கப்பட்டு வருகிறார்கள்.

ஓய்வு பெற்ற காவல்துறை உயர் அதிகாரி கே.ஆர்.ஷெனாய் இந்த அமைப்பின் சேர்மனாக இருந்து வருகிறார். செயலராக திருமதி சீதா விஜயன், பொருளாளராக ஓய்வு பெற்ற பொறியாளர் என்.வி.குட்வா, விடுதிக் காப்பாளராக செல்வி கிருஷ்ணா பாய் ஆகியோர் இயங்கி வருகிறார்கள். நிர்வாகக் குழு உறுப்பினர் மாயா நாயர். எந்தவிதப் பலனும் எதிர்பாராது தன்னார்வத்துடன் தொண்டு செய்து வருகிறார் இவர். மிக இளம் வயதில் மரணத்தைத் தழுவிய தங்கள் மகளின் நினைவாக விடுதிக் கட்டடத்தின் ஒரு பகுதியைத் தங்கள் சொந்த செலவில் கட்டித் தந்திருக்கின்றார் மாயா நாயர். இல்லத்தின் செயல்பாடுகள் குறித்து விளக்கினார் அவர்.

''சிறுவர்கள், சிறுமியர்கள் என தற்போது 48 குழந்தைகள் இங்கு பராமரிக்கப்பட்டு வருகிறார்கள். பெரும்பாலான குழந்தைகள் போலியோ நோயால் தாக்கப்பட்டு கை கால்கள் வலுவிழந்த நிலையில் நடக்கும் சக்தியற்றவர்கள். நோயின் தீவிரத்தினால் கை கால்கள் வெட்டி எடுக்கப்பட்ட நிலையில் உள்ள குழந்தைகளும் உண்டு. ஆதரவற்ற அநாதைக் குழந்தைகள் மட்டுமல்லாது, ஏழைப் பெற்றோர்களால் கவனிக்க வசதியற்ற ஊனமுற்ற குழந்தைகளையும் இங்கு சேர்த்துக் கொள்கிறோம்.

இக் குழந்தைகளுக்கு சென்னை எழும்பூரில் உள்ள 'அரசு குழந்தைகள் மருத்துவமனை' யில் சிகிச்சையும், அறுவை சிகிச்சையும் செய்ய ஏற்பாடுகள் செய்வதோடு அறுவை சிகிச்சைக்குப் பின்னர் செய்ய வேண்டிய முறையான பிசியோதெரஃபி பயிற்சிகளையும் விடுதி வளாகத்திலேயே மருத்துவ வல்லுநர்களின் உதவியோடு வழங்குகிறோம். சிகிச்சைக்குப் பின்னர் பெற்றோரிடம் திரும்பும் சில குழந்தைகள் மீண்டும் பிச்சை எடுப்பது போன்ற தவறான செயல்களுக்கு உட்படுத்தப்படுவதால், பெற்றோரிடம் இருக்கப் பிடிக்காமல் எங்களிடமே திரும்பி விடுகிறார்கள்.

இவர்களுக்கெல்லாம் முறையான கல்வி அறிவு தருவதன் அவசியத்தை உணர்ந்ததால், விடுதியிலேயே அவர்களுக்குக் கல்வி கற்றுத் தரப்படுகின்றது. மிகுந்த ஆர்வத்துடன் இக் குழந்தைகள் படிப்பதைப் பார்க்கும்போது, இவர்கள் எதிர்காலத்தில் தன்னம்பிக்கையுடன் வாழ்க்கையில் நடைபோட முடியும் என்ற திருப்தி உண்டாகிறது. ஒரு முழுமையான பள்ளியாக அரசு அங்கீகாரம் பெறுவதற்கு விண்ணப்பித்துள்ளோம். மிக விரைவில் அங்கீகாரம் கிடைத்துவிடும் என்ற நம்பிக்கையிருக்கிறது'' என்கிறார்.

அறுவை சிகிச்சைக்குப் பின்னர் க் குழந்தைகளுக்குத் தேவைப்படும் செயற்கைக் கால்கள், தாங்கிகள், ஸ்டீல் உபகரணங்கள் போன்றவற்றிக்குப் பெரிதும் தன்னார்வக் கொடையாளர்களையே நம்பியிருக்கிறது இச் சேவை நிறுவனம். அனைத்துக் குழந்தைகளுக்கும் உடை, உணவு, சிகிச்சை, உபகரணங்கள் என்று ஏராளமாகச் செலவாகிறது. விடுதியின் ஆசிரியைகள், ஊழியர்கள் அனைவருமே சேவை மனப்பான்மையுடன் பல்லாண்டு காலமாகத் தொடர்ந்து பணி செய்து வருவதே இவ் விடுதி வெற்றிகரமாக இயங்கி வருவதற்குக் காரணம்.

''எங்கள் சேர்மன் மிகக் கண்டிப்பானவர். அதே சமயம் குழந்தைகளுக்கான அனைத்து வசதிகளும் தரமானதாக அமைய வேண்டும் என்பதில் அதிக அக்கறையுள்ளவர் '' என்று ஷெனாய் பற்றி குறிப்பிடுகிறார் மாயா நாயர்.

வகுப்பறைகளுக்குச் சென்று படித்துக் கொண்டிருந்த குழந்தைகளைச் சந்தித்தோம். பிறவியிலேயே இரண்டு கால்களும் வலுவில்லாமல் வளைந்த நிலையில் அமைந்துவிட்ட சிறுவன் பாபு துருதுருவென தனது ரப்பர் கால்களை அகட்டி அகட்டி வைத்து அங்கும் இங்கும் அசைத்து நகர்ந்து செய்யும் குறும்புத்தனம் வியக்க வைக்கிறது. இந்தக் குறும்பாளர் மூன்றாம் வகுப்பு மாணவர்.

சூம்பிப் போன இரண்டு கால்களையும் தாறுமாறாய் மடித்து சக்கர நாற்காலியில் அமர்ந்திருக்கும் சிறுவன் தமிழ்ச்செல்வன் 8 ஆம் வகுப்பு மாணவன் என்பதை அறியும் போது வியப்பு கூடுகிறது. சமீபத்தில் அறுவை சிகிச்சை செய்து கொண்டுள்ள சிறுவன் சதீஷ் மற்றும் சிறுமி நீலமணி இருவரும் ஒரே கட்டிலில் அமர்ந்தபடி படித்துக் கொண்டிருந்தனர்.
வேதனையின் சாயலை வெளிக்காட்டாது படிப்பதில் மும்முரமாக இருந்த அந்தக் குழந்தைகளைப் பார்க்கும் போது இதய இரைச்சல் 'ஹோ'வென பெரும் சத்தமாக மாறிப் போகிறது. முதல் வகுப்பு மாணவன் ஐயப்பன் செயற்கைக் கால்களை ஊன்றி எழுந்து ஆர்வத்தோடு நம்மை நோக்கி வந்தபோது ஓடிச் சென்று தாங்கிக் கொள்ளத் தோன்றியது. பார்வைக் குறைபாடும் உள்ள ஐயப்பனுக்கு இதயத்திலும் ஏதோ குறைபாடு உள்ளது என்று சொல்வதைக் கேட்கும் மன உறுதி நம்மிடமில்லை. ஆனால், அந்தச் சிறுவனோ முகமலர்ச்சியோடு சக மாணவர்களுடன் பேசிச் சிரிக்கிறான்.

தமிழ் வழியிலேயே பாடங்கள் கற்பிக்கப்படுகின்றன. நகரில் உள்ள வேறு சில சேவை அமைப்புகள் நடத்தும் கல்வி நிறுவனங்களில் உயர் வகுப்புகளுக்கு இங்குள்ள மாணவர்களை சேர்ப்பதற்கு முயற்சி செய்து அதில் வெற்றியும் கிடைத்திருக்கிறது என்பதைப் பெருமிதத்துடன் குறிப்பிடுகிறார் மாயா நாயர். 1984 ஆம் ஆண்டு ஜூலை 31 ல் கில்டு ஆஃப் சர்வீஸ் (சென்ட்ரல்) சேவை நிறுவனத்தால் துவங்கப்பட்ட இவ் விடுதி ஆர்பாட்டமின்றி 15 ஆண்டுகளைக் கடந்து விட்டது என்ற செய்தி ஆச்சரியமளிக்கிறது.

3 முதல் 12 வயதுக்குட்பட்ட குழந்தைகளை மட்டுமே சேர்த்துக் கொள்கிறார்கள். சில விதிவிலக்குகளும் உண்டு. சிகிச்சையோடு ஆரம்பக் கல்வி, கைவினைப் பொருள்கள் செய்தல் , ஓவியம் , இசை என பல கலைகளையும் இவர்கள் கற்றுக் கொள்ள இங்கே வாய்ப்பளிக்கப்படுகிறது. அரசு தரும் மிகக் குறைந்த உதவித் தொகையுடன் கொடையுள்ளம் கொண்ட மக்களின் ஆதரவில்தான் இந்த இல்லத்தின் வளர்ச்சியும், இந்தக் குழந்தைகளின் எதிர்காலமும் அடங்கியுள்ளது.

முகவரி :

HOME FOR THE HANDICAPPED CHILDREN,
(Guild Of Service Central)
D-1775, Anna Nagar West Extn,
Chennai - 600 101.

பா.சங்கர்
ஆறாம்திணை இணைய இதழில் எழுதியது (2000)

கருகும் மொட்டுகள்...கலையும் கனவுகள்

பள்ளி வளாகத்தில் வெடிகுண்டு வைக்கப்பட்டிருப்பதாகத் தொலைபேசியில் எச்சரிக்கை வருகிறது. அடுத்து பத்து நிமிடங்களில் காவல்துறையினர், மோப்ப நாய் வெடிகுண்டு நிபுணர்கள் என்று பரபரப்பாகி அவசரம் அவசரமாக மாணவர்கள் வெளியேற்றப்படுகின்றனர். பல மணி நேர சோதனைக்குப் பின்னர் அந்தத் தொலைபேசி எச்சரிக்கை வெறும் புரளி என்பது தெரிய வருகிறது. கிரிக்கெட் போட்டியைப் பார்ப்பதற்காக யாரோ ஒரு மாணவன் செய்த குறும்புத்தனம் அது என்பதும் தெரிய வந்தது. இந்த நிகழ்வு நம் முன் பெரிதாய் பாதிப்பு எதையும் உண்டாக்கவில்லை. லேசாய் சிரித்து விட்டுப் போய் விடுகிறோம்.

இப்போது இதே நோக்கத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட மற்றொரு சம்பவத்தைப் பார்ப்போம்.

அவர்கள் பத்து வயதே ஆன மாணவ நண்பர்கள். மூவருக்கும் விடுமுறை தேவையாயிருக்கிறது. ஆனந்தமாக விளையாடிப் பொழுதைப் போக்குவதற்கு ஒன்று அல்லது இரண்டு நாள் விடுமுறை எல்லாம் அவர்களுக்குப் போதுமானதாக இல்லை. மாதக்கணக்கில் விடுமுறை வேண்டும். அதற்காக ஆண்டு இறுதித் தேர்வு முடியும் வரை காத்திருக்கவும் முடியாது. என்ன செய்யலாம் என யோசிக்கின்றனர். அவர்களுக்குள் ஒரு திட்டம் உருவெடுக்கிறது. இளைய தோழன் ஒருவனை அழைத்துக் கொண்டு பள்ளிக்கு அருகில் உள்ள தோப்பிற்குச் செல்கின்றனர்.

போலீஸ்-திருடன் விளையாட்டின் ஒரு அங்கமாகத் தூக்கு தண்டனை நாடகம் அரங்கேறுகிறது. இளைய தோழனின் கழுத்தில் கயிற்றை மாட்டிச் சுருக்கிடுகின்றனர். விளையாட்டுதானே என்று சிரித்தபடி கழுத்தை நீட்டுகிறான் அச் சிறுவன். முடிச்சு மெல்ல மெல்ல இறுக விழிகள் தெறிக்க மூச்சடங்கி உயிர் விடுகிறான். பள்ளி விடுமுறைக்காக சக மாணவனையே திட்டமிட்டுக் கொலை செய்த அச் சிறுவர்களின் செயல் விரைவிலேயே வெளிச்சத்திற்கு வருகிறது. தாங்கள் செய்த குற்றத்தின் அளவு, அதற்குரிய தண்டனை என்னவென்றே அறியாமல் அவர்கள் மலங்க மலங்க விழிக்கிறார்கள்.

இது நடந்தது எங்கோ அமெரிக்காவிலோ, ஐரோப்பிய நாடுகளிலோ அல்ல. நமது அண்டை மாநிலமான ஆந்திரப் பிரதேசத்தில்தான்.

என்ன? அதிர்ச்சியில் ஆழ்ந்து உறைந்து விட்டீர்கள்தானே! உங்கள் அதிர்ச்சியின் அளவை அதிகப்படுத்தும் விதமான இந்தச் செய்தியையும் படித்து வையுங்கள்.

உஜ்ஜயினியில் உள்ள குஜராத்தி சமாஜ மேல்நிலைப் பள்ளியில் இந்தி மொழித் தேர்வு (13.03.2000) நடைபெற்றுக் கொண்டிருக்கிறது. 12 ம் வகுப்பு மாணவன் சஞ்சய் சுறுசுறுப்பாகக் காப்பி அடித்துக் கொண்டிருக்கிறான். கண்காணிப்புப் பணியில் ஈடுபட்டிருந்த தலைமை ஆசிரியர் ரவீந்திர சந்திர சுக்லா (52) அந்த மாணவனைக் கையும் களவுமாகப் பிடிக்கிறார். தன்னை விட்டு விடுமாறு கெஞ்சுகிறான் சஞ்சய். தேர்வு அறையிலிருந்து உடனே வெளியேறுமாறு கண்டிப்புடன் உத்தரவிடுகிறார் தலைமை ஆசிரியர் சுக்லா. தேர்வு முடிந்து அனைவரும் வெளியேறிய பின்பு தலைமை ஆசிரியரின் அறைக்குச் செல்லும் சஞ்சய் அவரைக் கத்தியால் குத்தி விட்டுத் தப்பிக்க முயல்கிறான். மற்ற மாணவர்களும் ஆசிரியர்களும் சேர்ந்து அவனை வளைத்துப் பிடிக்கின்றனர். மருத்துவமனைக்குக் கொண்டு செல்லப்பட்ட தலைமை ஆசிரியர் சுக்லா இறந்து போக, கொலைக் குற்றவாளியாகச் சிறைக்கம்பிகளுக்குப் பின்னால் சஞ்சய்.

தமிழகத்தில் மேல்நிலைப் பள்ளித் தேர்வுக்கான வினாத்தாள்களைத் திருட முயன்ற மாணவர்கள் கைது செய்யப்பட்டுள்ளனர். இம் முயற்சிக்குத் தலைமையேற்ற மாணவன் சட்டமன்ற உறுப்பினர் ஒருவரின் தவப்புதல்வன் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

''கல்லூரி விடுதி சாப்பாட்டுச் செலவுக்கு ரூ. 10 ஆயிரம் பணம் கட்ட வேண்டி இருந்தது. நான் ஏற்கனவே இந்தப் பணத்தை என் தந்தையிடம் வாங்கி செலவழித்து விட்டேன். எனவே விடுதிக்குப் பணம் கட்டத் திருடுவது என்று முடிவு செய்தேன். பேருந்தில் வந்த (புதுச்சேரி-சென்னை)சக பயணியான துணி வியாபாரியிடம் பேச்சுக் கொடுத்து அவர் பணம் வைத்திருப்பதைத் தெரிந்து கொண்டேன். பேருந்து சென்னை வந்த பிறகும் அந்த வியாபாரி அசந்து தூங்கிக் கொண்டிருந்தார். இது எனக்கு வசதியாகப் போனது. எஸ்.ஐ.ஈ.டி. கல்லூரி நிறுத்தத்தில் அவரது பணப்பெட்டியை எடுத்துக் கொண்டு கீழே இறங்கிவிட்டேன்''.

இவ்வாறாக வாக்குமூலம் அளிக்கிறார் சென்னையில் உள்ள கல்லூரி ஒன்றில் இறுதியாண்டு பயிலும் மாணவர். 30 லட்சம் ரூபாய்க்கும் கூடுதலான பணத்தைக் கொள்ளையடித்ததாகக் கைதான அந்தக் கல்லூரி மாணவர், காவல்துறை ஊழியர் ஒருவரின் மகன்.

அன்றாட நிகழ்வுகளாய்த் தினசரிகளில் பரபரப்பாய்ப் பதிவு பெறும் இத்தகைய செய்திகள் நம்மை நிலை குலைய வைக்கின்றன.

தனியொரு இளைஞனின், மாணவனின் செயலாக அல்லாமல் ஒட்டுமொத்தமான சமுதாயத்தின் போக்காகவே இவற்றைக் கருத வேண்டியுள்ளது.

வன்முறையையும், பழிவாங்குதலையும் மையமாகக் கொண்ட திரைப்படங்களின் தாக்கம். தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சிகள், விளம்பரங்கள் மேலைநாட்டு நாகரிக மோகம்... இவற்றோடு மோதும் யதார்த்த நிலைமை என்று பல்வேறு காரணிகள் காரணங்களாக உள்ளன. இந்த அபாயத்திலிருந்து இளைய தலைமுறையினரைப் பாதுகாக்க என்ன செய்ய வேண்டும்?  இதுவே நம் முன்னால் உள்ள கேள்வி.

முதலில் இளம் பருவத்தினர் மனதில் ஆட்டம் போடும் எதிர்மறை அனுகுமுறையை கவனமாகக் கையாள வேண்டும். அடுத்து சக மாணவனைக் கூறு போட்ட மருத்துவக் கல்லூரி மாணவன் ஜான்டேவிட் போன்றோரின் செயல்களில் இருந்து ஒவ்வொரு மாணவனும் பாடம் பயில வேண்டும். குற்றச்செயல்களில் ஈடுபடுவதனால் அவர்கள் எவற்றையெல்லாம் இழக்க வேண்டி வரும் என்பதை மாணவர்களுக்குத் தெளிவாக்க வேண்டிய கடமை அவசரத் தேவையாகிறது.

பாதுகாப்பான, அன்பான குடும்பச் சூழல், சுதந்திரம், எதிர்கால வாழ்க்கை என்று யாவற்றையும் இழந்து சிறைக் கம்பிகளுக்குப் பின்னே நாட்களைக் கழிப்பது எத்தனைக் கொடூரமானது என்பதை இளம் வயதிலேயே மாணவர்களின் மனதில் பதியச் செய்ய வேண்டியது அவசியமாகிறது.

இது தொடர்பாக ஒவ்வொரு பள்ளியிலும் கல்லூரியிலும் உளவியல் நிபுணர்களின் ஆலோசனை உரைகள், கருத்தரங்கங்கள் கலந்துரையாடல்கள் என்று நடத்தி மாணவர்களிடையே விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்துவதும் காலத்தின் கட்டாயமாகிறது.

பள்ளிக்கல்வி மட்டுமே மாணவர்களை நெறிப்படுத்தும் என்று அலட்சியமாக இருப்பதையும் பெற்றோர்கள் உணர்ந்து அதனைத் தவிர்க்க முயல வேண்டும். மாணவர்களைச் சுற்றிலும் இயங்கிக் கொண்டிருக்கும் சமூகமும் ஒரு பள்ளிக்கூடமாகவே அவர்களுக்கு இருக்கிறது. ஒட்டு மொத்த சமூக அமைப்பும் இளம் சிறார்களிடம் எவற்றைப் பயிற்றுவிக்க வேண்டும் என்பதில் கவனம் எடுத்துக் கொண்டால், இந்தக் குறைபாடுகள் களையப்படலாம்.

ஆசிரியர்கள், பெற்றோர்கள், மருத்துவர்கள் மற்றும் அரசாங்கம் என்று பல்வேறு நிலைகளிலும் இதற்கான முயற்சி முடுக்கிவிடப்பட வேண்டும்.

அந்த இளங்குருத்துகள் நாளைய சமுதாயத்தின் தூண்கள்.அவர்களைக் கருகி விடாமல் காக்கும் கடமையை அலட்சியப்படுத்துவோமானால் எதிர்காலம் ஏமாற்றமளிப்பதாகவே அமையும்.

பா. சங்கர்

ஆறாம்திணை இணைய இதழில் எழுதியது (2000)

அமைதிப் பள்ளத்தாக்கு - ஓர் அற்புதம்

முகில் கூட்டம் முத்தமிடும் மரங்கள். அடர்ந்த வனம் எங்கும் பசுமை. சலசலவெனக் கிசுகிசுப்பாய்க் கதையளக்கும் சிற்றோடை. ஆரவாரமாக ஆர்ப்பாட்டமாக அமர்க்களமாகத் தனியாவர்த்தனம் செய்யும் மலையருவி. நின்று நிதானமாய் நகரும் குந்திப்புழா ஆறு. சட்டையின் கழுத்துப் பொத்தானைப் பொருத்திக் கொள்ளத் தூண்டும் குளிர்க் காற்று. அழிந்து வரும் அரிய வகை விலங்குகள், அபூர்வமான பறவைகள், வண்டுகள், செடிகள், மலர்கள் ....... யாவற்றையும் தன்னுள் பொத்தி வைத்து மெளனம் காக்கிறது அந்த 'அமைதிப் பள்ளத்தாக்கு'.

இயற்கையன்னை பெருமையுடன் கோலோச்சும் 'அமைதிப் பள்ளத்தாக்கு' கேரள மாநிலத்தின் விலை மதிப்பில்லா பொக்கிஷம். நீலகிரி மலைத் தொடர்கள் ஓங்கி உயர்ந்து நின்று காவலிருக்க, சுமார் 90 சதுர கிலோமீட்டர்கள் பரப்பளவில் அமைதிப் பள்ளத்தாக்கு மர்மப் புன்னகை சிந்துகிறது. வடக்கிலிருந்து தெற்காகப் பாயும் குந்திப்புழா ஆறு பரதப் புழாவோடு கலக்கிறது. ஆண்டு முழுவதும் அடை மழைதான். ஜூலையில் மிக அதிகமான மழைப் பொழிவு. 'கேரளாவின் சிரபுஞ்சி' என்று சொல்லலாம். எளிதில் பயணிக்க முடியாத மிக அடர்த்தியான மழைக் காடாக இருப்பதால் மனிதனின் மாசுக்கரங்களில் இருந்து இன்னமும் தப்பிப் பிழைத்து வருகிறது அமைதிப் பள்ளத்தாக்கு.

இதன் மெளனத்தைக் கலைக்கவும் முயற்சி நடந்தது. குந்திப்புழா, பரதப்புழா ஆறுகள் சந்திக்கும் முகத்துவாரத்தில் அணை ஒன்றைக் கட்டி நீர் மின் உற்பத்திக்கு அடித்தளமிட்டார்கள்.1973 ல் 240 மெகாவாட் நீர் மின் திட்டத்திற்குத் திட்டக் குழுவும் ஒப்புதல் தந்துவிட்டது. ஆயத்த வேலைகளுக்காக 25 கோடி ரூபாய் ஒதுக்கப்பட, கேரள அரசு பணிகளை முடுக்கிவிட்டது.

சற்று தாமதம் ஆனாலும் சுற்றுச் சூழலியலாளர்கள் விழித்துக் கொண்டனர். இயற்கை ஆர்வலர்கள், தாவரவியல் அறிஞர்கள், விலங்கியல் நிபுணர்கள், பறவைப் பார்வையாளர்கள் என அனைத்துத் தரப்பினரும் ஒருமித்த குரலில் எதிர்ப்பு தெரிவித்தனர். ஸ்டாக்ஹோம் மாநாட்டில் சுற்றுச் சூழல் குறித்த வளரும் நாடுகளின் கவலையை அப்போதைய இந்தியப் பிரதமர் இந்திராகாந்தி மிகச் சிறப்பாக வெளிப்படுத்திய நேரம் அது. அவர் உரை நிகழ்த்தி ஓராண்டு காலத்திற்குள்ளாகவே இப் பிரச்சினை வெடித்தது. 'அமைதிப் பள்ளத்தாக்கைக் காப்பாற்றுங்கள்' என்ற முழக்கம் வலுப்பெற்று ஒரு இயக்கமாகவே மலர்ந்தது.

கோழிக்கோட்டைச் சேர்ந்த தாவரவியல் விரிவுரையாளர் எம்.கே. பிரசாத், போராட்டத்தை முடுக்கி விட்டார். இவர் கேரள சாஸ்திர சாகித்ய பரிஷத் அமைப்பின் சுற்றுச்சூழலியல் பிரிவின் அமைப்பாளர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. டாக்டர். சதீஷ்சந்திரன் நாயர், பேராசிரியர் எம்.பி. பரமேஸ்வரன் ஆகியோர் சென்னையில் உள்ள அறிவியல் சமூகத்திற்கு இப் பிரச்சனையின் தீவிரம் குறித்து செய்தியனுப்பினர். கேரள சாஸ்திர சாகித்ய பரிஷத் வெளியிட்ட துண்டுப் பிரசுரங்களால் ஈர்க்கப்பட்ட மலையாள மொழிக் கவிஞர் சுகிர்தகுமாரி கேரள இலக்கிய வட்டாரத்தில் சலசலப்பை உண்டாக்கினார். சுகிர்தகுமாரியுடன் மலையாள இலக்கிய ஜாம்பவான்களான வைக்கம் முகமது பஷீர், ஓ.என்.வி.குரூப், என்.வி. கிருஷ்ண வாரியர் மற்றும் டாக்டர் சுகுமார் ஆழிக்கோடு ஆகியோர் இணைந்து கொள்ள போராட்டம் தீவிரமடைந்தது. கேரள மாநிலத்தைச் சேர்ந்திராத பிற பிரபல இயற்கை ஆர்வலர்களான சலீம் அலி, டாக்டர் ஸபார் ஃபுடேஹல்லி (பாம்பே), டாக்டர் மாதவ் காட்கில் மற்றும் பெங்களூரைச் சேர்ந்த எம்.ஏ. பார்த்தசாரதி, சென்னையிலிருந்து ரோமுலஸ் விட்டேகர் போன்றோரும் கை கோர்த்துக் கொண்டனர். வடக்கு கேரளாவில் உள்ள கல்லூரி மாணவர்களும் களத்தில் இறங்க களைகட்டிவிட்டது போராட்டம்.

இந்த மாணவர்கள் தங்கள் கல்வி சார்ந்த விலங்கியல், தாவரவியல் 'மாதிரிகள்' கண்டெடுக்க அமைதிப் பள்ளத்தாக்கையே பெரிதும் சார்ந்திருந்தனர் என்பதால் அவர்கள் தங்கள் ஒத்துழைப்பை ஆத்மார்த்தமாக வழங்கினார்கள். நாடெங்கிலுமிருந்து இயற்கைக் காதலர்கள் நீர் மின் திட்டத்தை எதிர்த்துத் தந்தியடிக்கத் துவங்கினார்கள். சர்வதேச சுற்றுச் சூழலியல் நிறுவனங்களும் தங்கள் பங்குக்கு நெருக்கடி கொடுத்தன.

மத்திய அமைச்சகத்தில் வேளாண்மைப் பிரிவு முதன்மைச் செயலராக இருந்த டாக்டர். எம்.எஸ். சுவாமிநாதன் 'அமைதிப் பள்ளத்தாக்குக்கு' ஒருமுறை விஜயம் செய்து நிலைமையின் தீவிரத்தை உணர்ந்து பிரதமருக்குத் தகவல் அனுப்பினார். வளர்ச்சித் திட்டத்துக்கும், சுற்றுச் சூழலியலுக்கும் ஏற்பட்ட நேரடி மோதலை அரசியல் கண்ணோட்டத்தோடு அணுகுவது தவறு என முடிவு செய்த இந்திராகாந்தி, அறிவியல் தொழில்நுட்பப் பிரிவு செயலர் பேராசிரியர் எம்.ஜி.கே. மேனன் தலைமையில் ஆய்வுக்குழு ஒன்றை அமைத்தார். இரண்டாண்டு குறுகிய இடைவெளியில் மூன்று ஆட்சி மாற்றங்கள். மொரார்ஜி தேசாய், சரண்சிங், இந்திராகாந்தி என பிரதமர்கள் மாறிக் கொண்டே இருக்க நீறு பூத்த நெருப்பாய் பிரச்சினை கனன்று கொண்டே இருந்தது.

இயற்கைவாதிகள், அமைதிப் பள்ளத்தாக்கைக் காப்பாற்றும் முயற்சியாக சட்டவழியிலும் சென்று பார்த்தார்கள். ஆனால், நீதிமன்றத்தில் அவர்களுக்குத் தோல்வியே பரிசாய் கிடைத்தது.!

1983 ல் சமர்ப்பிக்கப்பட்ட எம்.ஜி.கே. மேனன் அறிக்கை நீர் மின் திட்டத்திற்கு எதிராகவே தனது கருத்துகளைத் தெரிவித்திருந்தது.

அறிக்கையைக் கூர்ந்து ஆராய்ந்த இந்திராகாந்தி, நீர் மின் திட்டத்திற்கான அனைத்துப் பணிகளையும் கிடப்பில் போட கேரள அரசுக்கு உத்தரவிட்டார். அதோடு 'அமைதிப் பள்ளத்தாக்கை' தேசியப் பூங்காவாகவும் அறிவித்தார். இயற்கை ஆர்வலர்கள் ஆனந்தக் கூத்தாடினார்கள். ஆனால் இந்த அறிவிப்பு அமல்படுத்தப்படுவதை பார்க்கும் பாக்கியம்தான் இந்திராவுக்கு இல்லை.

1985 ஆம்ஆண்டு செப்டம்பர் மாதம் பிரதமர் ராஜீவ் காந்தி அமைதிப் பள்ளத்தாக்கை தேசியப் பூங்காவாக முறைப்படி துவக்கி வைத்தார். இத்தகைய நீண்ட போராட்ட வரலாறு கொண்ட 'அமைதிப் பள்ளத்தாக்கு' எது குறித்தும் கவலை கொள்ளாது தனது மெளன ஆட்சியைப் பரிபாலித்து வருகிறது. தற்போது, கேரளாவின் கெளரவ அடையாளமாக 'அமைதிப் பள்ளத்தாக்கைக்' கருதும் கேரள வனத்துறை, 'அமைதிப்பள்ளத்தாக்கு - காரணங்களின் கிசுகிசுப்பு!' (Silent Valley : Whispers of Reason) என்ற அதி அற்புதமான கட்டுரைத் தொகுப்பைக் கண்ணைக் கவரும் வண்ணப் படங்களுடன், வியப்பூட்டும் தகவல்களுடன் கடந்த செப்டம்பர் மாதம் வெளிக் கொணர்ந்துள்ளது. இயற்கை ஆர்வலர்களின் வலிகளை, ரணங்களைத் தழும்புகளை அங்குலம் அங்குலமாகப் பதிவு செய்திருக்கும் இப் புத்தகம் அந்த தேசியப் பூங்காவின் அனைத்துச் சிறப்பியல்புகளையும் விரிவாய் அலசும் 38 கட்டுரைகளை உள்ளடக்கியுள்ளது. நூலாசிரியர்களாக டி.எம். மனோகரன், எஸ்.டி. பிஜு , டி.எஸ். சிந்தி ஆகியோர் கடுமையாக உழைத்திருக்கிறார்கள். கேரள வனத்துறை (திருவனந்தபுரம், வழுத்தக்காடு) வெளியிட்டிருக்கும் இப் புத்தகம் 421 + XVII பக்கங்களுடன் ஓர் இயற்கைப் பொக்கிஷமாக நம் கைகளில். உள்ளிருக்கும் கருப்பொருள் விலை மதிப்பில்லாதது என்றே சொல்ல வேண்டும்.

வன வாழ்க்கை புகைப்படக் கலைஞர் சுரேஷ் இளமோன் உணர்ந்து, அனுபவித்து எடுத்துத் தள்ளியிருக்கும் புகைப்படங்கள் நமது இயற்கை மீதான மனப்புகையை விரட்டியடிக்கின்றன. எதைச் சொல்வது? எதை விடுப்பது? நமது குழப்பத்தைப் பார்த்து அமைதிப் பள்ளத்தாக்குத் தவளை வாயில் காற்றடைத்துச் சிரிக்கிறது. கிணற்றுத் தவளையாக இல்லாமல் 'அமைதிப் பள்ளத்தாக்கு'க்கு ஒரு நடை போய்விட்டு வந்துவிடுவோம்.... நம் வாழ்நாளில்.

தமிழில் : பா.சங்கர்
நன்றி : ஃப்ரண்ட்லைன்

ஆறாம்திணை இணைய இதழில் வெளியான மொழிபெயர்ப்பு கட்டுரை (2000)

சங்கீத பொம்மலாட்டம்... மாறாத கலை வண்ணம்

அழகிய வண்ண வண்ண பொம்மைகள். கதைக்கேற்ப, நடிப்பதும்,கை, கால் அசைத்துப் பாடலுக்கு நடனமிடுவதும் அற்புதமாக உள்ளது. அரங்கினுள் விளக்குகள் அணைக்கப்பட்டு, திரை விலகிக் காட்சிகள் விரிய விரிய பொம்மைகள் அசைய அசைய நாம் அந்தக் கனவுலகில் அப்படியே ஐக்கியமாகிறோம். அரிச்சந்திர புராணத்தின் அத்தனை கதாபாத்திரங்களும் உயிர் பெற்று வந்தனவோ என எண்ணும்படியாக 'சங்கீத பொம்மலாட்டம்' நம்மை ஆக்கிரமித்துக் கொள்கிறது.

வாருங்கள்...

மேடையில் இயங்கும் பொம்மைகளையும், அவற்றைத் திரைக்குப் பின்னாலிருந்து இயக்கும் பொம்மலாட்டக் கலைஞர்களையும் சற்று அருகில் சென்று ஆராய்வோம்...

மரப்பாவைக் கூத்தின் மறு பெயர்தான் சங்கீத பொம்மலாட்டம். இக் கலையில் 60 ஆண்டு அனுபவம் உள்ள கும்பகோணம் 'ஸ்ரீ முருகன் சங்கீத பொம்மலாட்டக் குழு' வின் உரிமையாளர் சங்கரநாதன் வழிவழியாக வளர்ந்து, பல தலைமுறைகளைக் கடந்து தளராத மன உறுதியுடன் இக்கலையைத் தாங்கிப் பிடித்து வருகிறார். தற்போது கோயில் மாநகரான கும்பகோணத்தில் வசித்து வருகிறார்.

சங்கரநாதன் இக் கலையைக் கற்றுக் கொண்டது அவரது தந்தை மணிகண்டனிடம். சங்கீத பொம்மலாட்டத்தில் மிகத் திறமை வாய்ந்தவரான புதுக்குடி ராமநாதக் குருக்களிடம் சிஷ்யராக இருந்த மணிகண்டன், வெகு சிரத்தையாக பொம்மலாட்டப் பாடம் படித்தார். கட்டுக்கோப்பான குரு குலவாசம், அவரைத் திறமையான கலைஞனாக வார்த்தெடுத்தது. குருவின் ஆசியுடன் சுயமாக பொம்மலாட்டக் குழுவைத் துவக்கினார். நல்ல வரவேற்பு. தனது மகனையும் பொம்மலாட்டக் கலைஞனாக்க வேண்டும் என்பதில் மணிகண்டன் உறுதியாக இருக்க, சங்கரநாதனுக்கு 10 வயதில் பயிற்சி துவங்கியது.

கும்பகோணம் பிடில் ராஜமாணிக்கம் பிள்ளையிடம் சங்கீதப் பயிற்சி. நான்கைந்து வர்ணத்துடன் சரி. தந்தையின் நிகழ்ச்சிகளில் எடுபிடியாக வேலை செய்ய ஆரம்பித்தார். அவரோ, மகன் என்பதால் சலுகை காட்டாது கடுமையாகப் பயிற்சியளிப்பார் கெடுபிடியாக.அனுபவப் படிப்பல்லவா? பசுமரத்தாணியாய்ப் பதிந்து கொண்டது.

சுருதி சுத்தமாய்ப் பாடுவதில் இருந்து, ஏற்ற இறக்கங்களோடு வசனங்களை உணர்ச்சிகரமாய் உச்சரிப்பது வரை அனைத்திலும் சங்கரநாதனின் தேர்ச்சி அவரது தந்தையைப் பெருமிதம் கொள்ளச் செய்தது.

தந்தையின் திடீர் மறைவுக்குப் பின் குழுவின் தலைமைப் பொறுப்பை சங்கரநாதன் ஏற்றுக் கொண்டார். பல சிரமங்களுக்கிடையிலும் 35 ஆண்டுகளாகத் தனது குழுவை வெற்றிகரமாக வழி நடத்தி வந்துள்ள அவர், தனது மகனையும் இதே துறையில் தயார் செய்திருப்பது அவரது கலையார்வத்தை வெளிப்படுத்துவதாக உள்ளது.

இதோ... அவரின் தாலாட்டும் ஞாபகங்கள்....

''கிராமங்களில் பொம்மலாட்டம் போட்டுக் குதித்துக் குதித்துக் கத்துவோம். மின்விளக்கு, ஒலிபெருக்கி வசதியெல்லாம் அப்போது கிடையாது. இரண்டு அகல் விளக்குகள் மட்டுமே இருக்கும். அந்த அகல் விளக்கு வெளிச்சத்தில்தான் முழு நிகழ்ச்சியையும் நடத்த வேண்டும். நாலரைக் கட்டையில் பாட வேண்டும். அடுத்த தெரு வரை கேட்கும் ! பாடல், இசை , வசனம் பொம்மைகளின் அசைவுகள் எல்லாம் ஒருங்கிணைந்துப் பிசகின்றி பிசிறின்றி அமைய வேண்டும்.

பொம்மைகளை ஆட்டுவிக்கும் நபர்தான் சூத்திரதாரி. கை, கால்களில் நூலைக் கட்டிக் கொள்ள வேண்டும். கடுமையான ஒத்திகை இதற்கு மிகவும் அவசியம். அசைவுகள் அனைத்திற்கும் அளவுகள் உண்டு. பொம்மையின் ஒவ்வொரு பாகத்தையும் தனித்தனியே செய்து நூலால் ஈணைத்திருப்போம். ஒரு சில பாவங்களைத்தான் ந்த பொம்மைகளில் கொண்டு வர முடியும்.

முதலில் கதை, வசனம், பாடல்கள் எல்லாம் தயார் செய்து கொள்வோம். பின்னர்தான் பொம்மைகள். இவற்றைச் செய்வது என்பது சற்றுக் கடினமான வேலைதான். மூன்று மாத காலம் உழைத்தால்தான் ஆறு பொம்மைகளையாவது செய்ய முடியும். கல்யாண முருங்கை மரத் துண்டுகளை வெயிலில் காய வைத்து, அதில் உடல் பாகங்களைச் செதுக்கி, அவற்றில் துளையிட்டு, அந்தத் துளைகளின் ஊடாக நரம்பு போல் கயிறுகளை இணைத்து அவயவங்கள் எல்லாம் நன்கு அசைவதை உறுதி செய்து... இப்படி மிகச் சிரமமான வேலை. பொம்மைகள் சாதாரணமாக மூன்றரை அடி உயரம் இருக்கும்.

எல்லாவற்றையும் தயார் செய்து கொண்ட பின்பே நிகழ்ச்சிகளுக்குச் செல்வோம். கோயில்களிலிருந்துதான் அதிகமான அழைப்புகள் வரும். விநாயகர் புராணம், வள்ளித்திருமணம், சுவாமி ஐயப்பன் கதை, அருணகிரிநாதர், திருத்தொண்ட நாயன்மார், ராமாயணம், சீதா கல்யாணம், பக்தப் பிரகலாதா, பக்த ருக்மாங்கதா, ஆண்டாள் கல்யாணம், பாமா விஜயம் இப்படிப் பல கதைகள்...[ மூச்சு வாங்கச் சொல்கிறார்]. 'அரிச்சந்திர புராணம்'தான் எங்களின் பிரதான பிரியமான நிகழ்ச்சியாகும்.

மாதத்திற்கு நான்கு நிகழ்ச்சிகள் கிடைக்கும் ; சமயத்தில் பத்து நிகழ்ச்சிகள் கூடக் கிடைப்பதுண்டு. அதே நேரத்தில் ஒன்றுமில்லாமல் போவதும் உண்டு. காட்சிகளுக்குத் தகுந்தபடி பொம்மைகளைச் சரியாக மாற்றிக் கொண்டே இருக்க வேண்டும். பொம்மைகளை ஆட்டுவிக்கும் சூத்திரதாரி சிறு தவறு செய்தாலும், பெரும் குழப்பமாகப் போய் விடும். பாடல்களெல்லாம் 'சொக்கையிரா' மாதிரி பாடுவோம். நாடக பாணிதான் பெரும்பாலும் கைகொடுக்கும்.

அரிச்சந்திர புராணத்தில் மயான காண்டம் வருமல்லவா ? அதில் 'பதி இழந்தனம்... பாலனை இழந்தனம்' என்ற பாடல் வரும். அதை நாலரைக் கட்டைக்கு கேதார கெளரி ராகத்தில் பாட வேண்டும். அப்போதுதான் எடுபடும். முகாரி, அகானா, கேதார கெளரி என ராகங்களை எல்லாம் காட்சிக்கேற்றாற் போல் மாற்றிக் கொண்டோம். [பாடலைப் பாடிக் காட்டுகிறார்]

முன்பெல்லாம் நான்கு, ஐந்து மணி நேரம் நிகழ்ச்சி நடக்கும். கிராமங்களில் அதைத்தான் விரும்புவார்கள். ஆனால், இந்த நவீன யுகத்துக்கேற்ப எல்லாமே இப்போது மாறி விட்டது. ஒன்றரை இரண்டு மணி நேரமாகச் சுருங்கி விட்டது. உடம்பும் அதற்கு மேல் ஒத்துழைக்க மாட்டேன் என்கிறது.

கதை முழுவதும் கருப்புத் திரையின் பின்னணியில்தான் நடக்கும். காட்சி மாற்றத்தின் போது விளக்குகளை அணைத்து விடுவோம். எல்லாம் தொடர்ச்சியாக நடக்கும். புதிய பொம்மை வருவதற்குத் தயாராக இருக்கும். அதற்கான ஆட்கள் தயாராக இருப்பார்கள். பொம்மைகளை இயக்கும் சூத்திரதாரிகள் இருவர்தான் என்றாலும், பொம்மையை கொண்டு வர, வெளியில் எடுக்க பலர் பின்னணியில் பரபரப்பாக இயங்குவார்கள். எல்லோரும் ஒத்தியங்கினால் மட்டுமே நிகழ்ச்சி சிறப்பாக அமையும்.

பாட்டு சொல்வதற்குத்தான் ஆள் கிடைக்காது. ஒருவருக்குப் பாட்டு வரும்; வசனம் வராது. வசனம் வந்தால் பாட்டு வராது. எல்லாம் பாவத்தோடு வர வேண்டும். யாவற்றையும் மனப்பாடம் செய்தாகணும். ஒத்திகை மிக மிக அவசியம். ஒருவரே பல குரல்களில் பேசுவதும் உண்டு.

கிட்டப்பா, டி.ஆர். மகாலிங்கம், கே.பி. சுந்தரம்பாள் பாடல்களெல்லாம் நாடகத்திற்கு நன்கு பொருந்தி வரும். சங்கரதாஸ் சுவாமிகள் எல்லாம் இருக்கும் போது சினிமாப் பாட்டெல்லாம் பாட முடியாது. தேவாரம், திருப்புகழ் தான் பாட முடியும்.

தற்போது எங்கள் குழுவில் 10 பேர் இருக்கிறோம். நிகழ்ச்சிக்கு 6000, 7000 ரூபாய் வாங்குவோம். போக்குவரத்துச் செலவு எங்களுடையது தான். தங்கும் வசதி, சாப்பாடு ஏற்பாடு செய்து தர வேண்டும்.

பொம்மைகள் செய்வதற்கு, அரசுத் தரப்பில் இரண்டாண்டுக்கு ஒருமுறை 5 ஆயிரம் ரூபாய் தருகிறார்கள். ஒருபொம்மை செய்வதற்கே குறைந்தது மூவாயிரம் தேவைப்படுகிறது. எங்களுக்குக் கிடைக்கும் இந்த உதவித் தொகை என்பது மிக மிகக் குறைவு.

எனக்குக் கிடைத்த மிகப் பெரிய விருதாக காஞ்சிபுரம் மகா பெரியவாள் எங்களை வாழ்த்தியதைத்தான் குறிப்பிடுவேன். 1969 ல் காஞ்சி சென்று நிகழ்ச்சி நடத்தினேன். நிகழ்ச்சியை ரசித்துப் பார்த்த பெரியவர் 'பொம்மலாட்டம்தான் உங்களுக்கு நல்லாயிருக்கும், நன்றாகப் பாடுகிறீர்கள். இந்தக் கலையை விட்டுவிடாமல் தொடர்ந்து நடத்துங்கள்' என வாழ்த்தினார். அதற்காகவே இன்னமும் ஒரு வைராக்கியத்துடன் தொடர்கிறேன்.'' கண்களில் உறுதி மின்ன தீர்க்கமான குரலில் சொல்கிறார்.

சங்கர நாதனைத் தொடர்ந்து அவரது மகன் முருகன் பேசுகிறார். அவர்தான் பொம்மாலாட்ட நிகழ்ச்சியில் பல குரல்களில் வசனம் பேசுபவர். பெண்ணாக, சிறுவனாக, ஆண் குரலில் எனப் பல விதமாகப் பேசிக் காட்டுகிறார். 'கீ-போர்டு' வாசிப்பது, பொம்மைகள் தயாரித்து அவற்றுக்கு வண்ணங்கள் பூசுவது என்று ஈடுபட்டு வருகிறார்.

''முதலில் சென்னை தமிழ் இசை நாடகச் சங்கத்தில்தான் நிகழ்ச்சிகள் நடத்திக் கொண்டிருந்தோம். பின், அவர்கள் மூலமாகவே கல்கத்தா... பாம்பே எல்லாம் சென்று நிகழ்ச்சி நடத்தியிருக்கிறோம். உடுப்பி, ராஜஸ்தான், திருவனந்தபுரம், விஜயவாடா இங்கெல்லாம் நிகழ்ச்சிகள் நடத்தியிருக்கிறோம். ஒருமுறை ரஷ்யாவுக்குப் போயிட்டு வந்தோம். அப்போது பிரதமராக இருந்த ராஜீவ்காந்தி எங்களுக்கு விருந்தளித்தார். அவர்களது வீட்டில் 10 நிமிட நிகழ்ச்சி ஒன்றுக்கும் தஞ்சாவூர் கந்தன் ஏற்பாடு செய்திருந்தார். பத்து கலைஞர்கள் சென்றிருந்தோம். பொய்க்கால் குதிரை, மயிலாட்டம், பொம்மலாட்டம் எல்லாம் நடத்தினோம். எங்கள் பொம்மலாட்டத்தைப் பார்த்து பிரியங்கா ரொம்ப சந்தோஷப்பட்டது இன்னமும் என் கண்ணிலேயே இருக்கிறது. பொம்மைகளை ஆசையோடு தடவிப் பார்த்தார்கள். கடைசியில் நிதியெல்லாம் கொடுத்து கெளரவித்தார்கள். து நடந்தது 1986 ல் என்று நினைக்கிறேன். சோனியாகாந்தி தன் கையால் பணம் கொடுத்தார். அதை சபாவிற்குச் செலவு செய்தோம். அந்தக் கணக்கையும் அவர்களுக்குத் தவறாது அனுப்பி வைத்தோம். தில்லி நாடக சபா எங்களுக்கு விருது வழங்கியது. தில்லி நண்பர் ஒருவரும் தமிழ்ப் பல்கலைக் கழகமும் எங்களை அறிமுகப்படுத்தியது.

இப்போது புதுப்புது டெக்னிக் எல்லாம் செய்யறோம். பொம்மை சூடம் ஏற்றி சாமி கும்பிடுவது, தீபாராதனை காண்பிப்பது, பாம்பு வரும் போது வாய் திறந்து மூடுவது, கண் அசைவது எல்லாம் செய்கிறோம். இதையெல்லாம் பார்த்து விட்டு ஆர்.எஸ்.மனோகர் அவர்கள் மிகவும் பாராட்டினார். சென்னை, திருச்சி எல்லா இடங்களிலும் அமோக வரவேற்பு.''

மீண்டும் சங்கரநாதன் தொடர்கிறார்.''ராஜஸ்தான் மாநிலம் உதய்பூர்ல ஒரு பப்பட் ஸ்டேடியம் இருக்கு, அங்கு எல்லா வித பப்பட்டையும் வைத்திருந்தார்கள். கிழக்காசியாவில் உள்ள கலைஞர்கள் எல்லோரையும் அழைத்திருந்தார்கள். தமிழ்நாட்டிலிருந்து நாங்கள் சென்றிருந்தோம். எங்களுக்கு ரொம்பவும் நல்ல பெயர் கிடைத்தது. இப்போதெல்லாம் முன்பு போல் வெளியே செல்ல முடிவதில்லை. எனது தம்பி, மகன் இருவரும்தான் இந்தக் கலையைத் தொடர்ந்து காப்பாற்ற வேண்டும். காப்பாற்றுவார்கள் என்ற நம்பிக்கை எனக்கிருக்கிறது'' என்று முடிக்கிறார் சங்கரநாதன். இப்படி ஒரு லட்சிய வெறி கொண்ட கலைஞர்கள் இருக்கும் வரை 'சங்கீத பொம்மலாட்டம்' வெற்றியுடன் தொடர்ந்து கொண்டுதானிருக்கும் என்ற நம்பிக்கை நம்முள் துளிர்க்கிறது. அரசாங்கமும் இக் கலைஞர்களின் தேவையைப் பூர்த்தி செய்து 'சங்கீத பொம்மலாட்டம்' தழைத்தோங்க உதவ வேண்டும்.

சந்திப்பு : கண்ணம்மா
தொகுப்பு : பா.சங்கர்

ஆறாம்திணை இணைய இதழில் வெளியானது

புத்தாயிரம் ஆண்டில் பத்திரிகைத் துறை

இன்றைய இளம் தலைமுறையினரிடம் படிக்கும் பழக்கம் வெகுவாகக் குறைந்துவிட்டது என்ற குற்றச்சாட்டு ஓங்கி ஒலித்து வருகிறது. அதாவது பாடப் புத்தகங்கள் தவிர்த்து மற்ற பல நல்ல விஷயங்களுக்காக நூல்களைப் படிப்பதென்பது அபூர்வமாகிவிட்டது என்பதை மறுக்க முடியாது. தகவல் தொழில்நுட்பத் துறையில் ஏற்பட்டுள்ள பிரமிக்கத்தக்க வளர்ச்சி, கை விரலசைவில் நூற்றுக்கணக்கான தொலைக்காட்சி சேனல்கள் கணனி, இணையம் ... என்று இளைஞர்களை சிறைப்படுத்த ஏராளமான காரணிகள். இவற்றுக்கு மத்தியில் புத்தகம் படிப்போர் எண்ணிக்கை சுருங்கி விட்டதில் வியப்பேதுமில்லை. இதன் காரணமாகப் பத்திரிகைத் துறையின் வளர்ச்சி முடங்கிப் போய்விட்டதா என்றால் இல்லை என்ற பதிலை அச்சடித்துச் சொல்லலாம்.

உலகம் முழுவதும் பல்வேறு மொழிகளில் கோடிக்கணக்கான புத்தகங்கள் நாள்தோறும் வெளியாகிக் கொண்டுதான் இருக்கின்றன. காலை, மாலை வேளைகளில் வெளியாகும் தினசரி செய்தித்தாள்கள், வார இதழ்கள், மாதமிருமுறை, மாதாந்திரப் பத்திரிகைகள் என்று எத்தனையோ வகையான நூல் வெளியீடுகள்.

நிலைத்து நிற்பவை குறைவுதான் என்றாலும் புதிது புதிதாய் முளைப்பவையும் ஏராளம். ஓலைச்சுவடிகள், கையெழுத்துப் பிரதிகள் என்று தவழ்ந்த நிலையிலிருந்து இன்று இணைய இதழ் வரை வானுயர வளர்ந்தாகிவிட்டது. வெறும் பொழுதுபோக்குக்காக மட்டுமின்றி ஒவ்வொரு துறை சார்ந்தும் நூல்கள், பத்திரிகைகள் வெளியாவது அதிகரித்துவிட்டது.

அறிவியல், தகவல் தொழில்நுட்பம், மருத்துவம், ஆன்மிகம், விளையாட்டு என தனி முக்கியத்துவம் அளித்து நூல்கள் வெளியாகி வருகின்றன.

குடும்ப நாவல்கள், கவிதை, சிறுகதைத் தொகுப்புகள், துப்பறியும் மர்மக்கதைகள், குழந்தைகளுக்கான புத்தகங்கள், திரைத்துறை தொடர்பானவை என்று இந்தப் பட்டியல் முடிவின்றி நீள்கிறது. இவற்றுக்கிடையே 'பச்சை' எழுத்துகளைத் தாங்கி வரும் 'மஞ்சள்' பத்திரிகைகளும் உண்டு. நீர் நீக்கிப் பால் அருந்தும் அன்னம் போல நல்ல புத்தகங்களைத் தேர்வு செய்து படிப்பது மிக மிக அவசியமாகிறது.

அலையன்ஸ் ஃபிரான்ஸே நிறுவனம் வெளியிட்டுள்ள 'Gum and Calico' என்ற புத்தகம் தமிழ்ப் புத்தகங்களின் பதிப்பு வரலாற்றை வெளிச்சத்துக்குக் கொண்டு வந்துள்ளது.

பதிப்பகத் துறைக்கு கல்கத்தா நகரம் ஆற்றியுள்ள முக்கியமான பங்கும் நூலகங்களின் முக்கியத்துவம் குறித்தும் இப் புத்தகத்தில் மிகத் தெளிவாக விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.

ஃபிரெஞ்சு நாட்டு அமைச்சகத்தின் அயலக விவகாரத்துறை நிதி உதவியோடு வெளிவந்திருக்கும் இப் புத்தகத்தில், 1578 ஆம் ஆண்டு 'தம்பிரான் வணக்கம்' (Doctrina Christinam) என்ற தமிழ் நூல் வெளியிடப்பட்டதான தகவலும் இடம் பெற்றுள்ளது.

1780 ஆம் ஆண்டில் கல்கத்தாவைச் சேர்ந்த அகஸ்டஸ் ஹிக்கி என்ற வணிகர் ஒன்பது மாத காலம் சிறையிலிருந்தபோதும் பெங்கால் கெஸட் அல்லது 'கல்கத்தா ஜெனரல் அட்வைஸர்' என்ற வார இதழை வெளிக் கொணர மேற்கொண்ட முயற்சிகளையும் அறிய முடிகிறது. இது போன்ற பல்வேறு ரீதியிலான செய்திகள், தகவல்கள் இந் நூலில் இடம் பெற்றுள்ளன. ஆக இது போன்ற வரலாற்று ரீதியிலான செய்திகள், தகவல்கள் என்பவற்றைக் கூட பத்திரிகைகள் நூல்கள் வாயிலாகவே அறிந்து கொள்ள முடிகிறது.

மேலும் பத்திரிகைகள் நூல்கள் இவற்றின் பலமே இந்தச் செய்திகளை எங்கு வேண்டுமானாலும் கொண்டு செல்லலாம். எப்போது வேண்டுமானாலும் படிக்கலாம். ஆனால், தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சிகள் அத்தகையவை அல்லவே.

உயர்தரமான இலக்கியத் தகவல்களுக்காக அதீத ஆர்வலர்கள் உயர்த்திப் பிடிக்கும் சிற்றிதழ் வட்டங்களும் உண்டு. சிறந்த எழுத்தாளர்களும், கவிஞர்களும் காலத்தை வென்று வாழ்ந்து கொண்டிருப்பது கூட இந்தப் பத்திரிகைத் துறை இயங்கிக் கொண்டேயிருப்பதனால்தான் என்று சொல்லலாம்.

தங்கள் அபிமான எழுத்தாளர்களுக்காக அடித்துக் கொள்ளும் அதி தீவிர வாசகர்களும் இருக்கத்தான் செய்கிறார்கள். சில சமயங்களில் படைப்பாளிகளுக்குள்ளாகவே கருத்து வேறுபாடுகளும் கடும் மோதல்களும் ஏற்படுவது மிக சகஜமான ஒன்று. இத்தகைய சர்ச்சைகளின் காரணமாகவே இத் துறை கவர்ச்சியோடு விளங்குகிறது.

மாறி வரும் உலகிற்கேற்ப பத்திரிகைத்துறையும் தன்னைப் புதுப்பித்துக் கொள்ளத் தவறுவதேயில்லை. கணனித் துறை பற்றி தமிழில் மட்டுமே நான்கு இதழ்கள் வெளிவருவது குறிப்பிடத்தக்கது. மருத்துவ இதழ்களை எடுத்துக் கொண்டால் பல்வேறு மருத்துவ முறைகளான அலோபதி, ஹோமியோ, சித்த மருத்துவம், யுனானி, ஆயுர்வேதம், இயற்கை வைத்தியம் என்று தனித்தனியே முக்கியத்துவம் அளித்து இதழ்கள் வெளியாவது நல்ல வரவேற்பைப் பெற்றுள்ளது. வேளாண்துறை, சமையல் போன்ற துறைகள் கூட பின்தங்கி விடவில்லை.

மகளிருக்கான நூல்கள் எண்ணிலடங்கா. புலனாய்வுப் பத்திரிகைகள் மக்களிடையே பெறும் வரவேற்பும் குறிப்பிடத்தக்கது. இதையெல்லாம் பார்க்கும்போது படிக்கும் பழக்கம் வெகுவாகக் குறைந்துவிட்டது என்ற ஆதங்கம் அர்த்தமற்றதோ என எண்ணத் தோன்றுகிறது.

பல்வேறு சந்தேகங்களையும் புறம் தள்ளி பத்திரிகைத்துறை தனது வெற்றிப் பயணத்தை இந்தப் புத்தாயிரத்தாண்டிலும் தொடரும் என்ற நம்பிக்கை எழுகிறது.

பா.சங்கர்

ஆறாம்திணை இணைய இதழில் எழுதியது (2000)

தாகம் தணிக்கும் தாதுக் குடிநீர்

அனைத்துத் தரப்பு மக்களுக்கும் பாதுகாப்பான குடிநீர் வழங்க அனைத்து முயற்சிகளும் எடுக்கப்படும் என்ற வாக்குறுதி அனைத்துக் கட்சிகளின் தேர்தல் அறிக்கையிலும் தவறாது இடம் பெறும். எத்தனையோ ஐந்தாண்டுத் திட்டங்கள். எல்லாம் கடலில் கரைத்த பெருங்காயமாக! (உண்மையில் கரைத்தார்களா? என்பது வேறு விஷயம்). முன்பெல்லாம் கோயில் குளங்கள்தான் குடிநீர் ஆதாரமாகப் பெரிதும் விளங்கின. இன்று அத்தகைய தகுதி வாய்ந்த ஒரு குளத்தைக் கூட காண்பிக்க முடியாது. கிராமப்புறங்களிலாவது பரவாயில்லை. சுற்றுப்புறச் சூழல் பாதிப்பு அதிகம் இருக்காது. நகரப் பகுதிகள்தான் படுமோசம். காசு செலவழிக்காவிட்டால் ஒரு குவளை சுத்தமான தண்ணீர் கிடைப்பது குதிரைக் கொம்புதான். சுகாதாரம் குறித்த விழிப்புணர்வு அதிகமுள்ளதால் மக்களும் வேறு வழியின்றி விலை கொடுத்து குடிநீர் வாங்க முன் வருகிறார்கள். 'குழந்தைகளுக்கு அவசியம் 'மினரல் வாட்டர்' மட்டுமே கொடுங்கள்' என்று மருத்துவர்கள் ஆலோசனை வழங்குவது சகஜமாகிவிட்டது. 'தாதுக் குடிநீர்' கலாச்சாரத் தாக்கம் மெல்ல மெல்ல நம்மை ஆக்கிரமிக்கத் தொடங்கியாயிற்று.

பெரியவர்களை விடுங்கள், குழந்தைகளுக்கு சுத்தமான குடிநீர் கொடுப்பது மிக அத்தியாவசியமான ஒன்றல்லவா? காய்ச்சி, வடிகட்டி... அதற்கெல்லாம் நமக்கு ஏது நேரம். அலட்சியமாக இருந்தாலோ வயிற்றுப்போக்கு... வாந்தி... விஷக்காய்ச்சல். குழந்தைகள் வாடிப் போய்விடுகிறார்கள். உணவகங்களில் வெளியில் எங்காவது சாப்பிட்டுவிட்டு வரும் பெரியவர்களுக்கும் இதே தொல்லைதான். இந்தியாவில் வியாதிகளின் பரவலுக்கு 35 சதவிகிதம் காரணமாக அமைவது குடிநீர்தான்.

எனவே தான் சுத்தமான குடிநீருக்காகக் கணிசமான அளவு செலவிட நம்மில் பலரும் தயாராக இருக்கிறோம். அதற்காக விலை உயர்ந்த வடிப்பான்களை வாங்கிப் பொருத்தும் வசதியும் இல்லை, பிறகு என்ன செய்வது என்ற கேள்விக்குறியுடன் இருக்கும் மக்களைக் குறிவைத்தே 'மினரல் வாட்டர்' தயாரிப்பாளர்கள் வியாபாரக் களத்தில் குதிக்கிறார்கள்.

500 எம்.எல், 1 லிட்டர் மற்றும் 20 லிட்டர் கொள்ளளவுகளில் வரும் இந்தச் சுத்தமான தண்ணீருக்கு மக்களிடம் நல்ல வரவேற்பு. தற்போது இந்தியாவில் மட்டும் சுமார் 350 வணிகப் பெயர்களில் தாதுப்பொருளடங்கிய குடிநீர் வாடிக்கையாளர்களை நோக்கிப் படையெடுக்கிறது. சுமார் 4.24 கோடி லிட்டர் என்ற அளவிற்கு தாதுக்குடிநீர் விற்பனையாவதாக ஒரு கணக்கெடுப்பு தெரிவிக்கிறது. இத் தொழிலின் ஆண்டு வளர்ச்சி விகிதம் 45% என்றும் அடுத்த இருபதாண்டுகளுக்கு இத் தொழிலில் அமோக வளர்ச்சி இருக்கும் என்றும் கணிக்கப்பட்டுள்ளது.

பிஸ்லரி, பெய்லி, டீம், கங்கா, திருப்தி, ஹலோ அக்குவாபுரா, அட்கோ, ஷ்வீப்ஸ், இமாலயன் வொண்டர், பாண்டிச்சேரி, விஜயசாந்தி, சிறுவாணி ... இப்படி பல்வேறு பெயர்களில் பல நிறுவனங்களின் தயாரிப்புகள் மக்களின் குடிநீர்த் தேவையைப் பூர்த்தி செய்யும் முயற்சியில் இறங்கியுள்ளன. பார்லே நிறுவனம் ஏறத்தாழ 60 சதவிகித அளவைக் கைப்பற்றி ஆதிக்கம் செலுத்தி வருகிறது. பிஸ்லரி, பெய்லி என்ற பெயர்களில் வரும் பார்லே தயாரிப்புகள் வெகு பிரசித்தம்.

சதாரணமாக 1 லிட்டர் குடுவைகளில் வரும் தாதுக் குடிநீர் 10 முதல் 15 ரூபாய் வரை நிறுவனங்களின் சந்தை மதிப்புக்கு ஏற்ப விற்கப்படுகின்றது. பிஸ்லரி இப்போது வெளியிட்டுள்ள அரைலிட்டர் ( 5 ரூபாய்) பாட்டிலுக்கு அமோக வரவேற்பு + ஆதரவு.

அதே நேரத்தில் ஐந்து நட்சத்திர விடுதிகளில் விற்பனையாகும் 'ஆல்பைன் ஸ்பிரிங்கல்' ஒரு லிட்டர் பாட்டிலின் விலை 75 ரூபாய் என்பது மலைப்பூட்டுகிறது. பார்லே நிறுவனம் வரும் ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு ஆண்டுதோறும் 100 கோடி ரூபாயை இத் தொழிலில் முதலீடு செய்ய முடிவெடுத்துள்ளது என்பதை வைத்தே 'தாதுக்குடிநீரின்' சந்தைத் தேவையை உணர்ந்து கொள்ள முடிகிறது.

பெரிய நகரங்களை மட்டுமல்லாது சிறு நகரங்களையும் இந் நிறுவனம் குறி வைக்கிறது. 14 உற்பத்தி நிலையங்கள், இரண்டாயிரம் வாகனங்கள் மற்றும் நான்கு லட்சம் விற்பனைத் தளங்கள் என்று பார்லே நிறுவனத்தின் தாதுக்குடிநீர் வணிக வலை பரந்து விரிகிறது.

இப்படியாகக் கொழுத்த லாபம் தரும் ஒரு துறையை அந்நிய வணிக ஜாம்பாவான்கள் விட்டு வைப்பார்களா? பிரபலமான பெப்ஸி நிறுவனம் தாதுக்குடிநீர் தயாரிப்பில் குதிப்பதாக அறிவித்துள்ளது. பிரிட்டானியா, பாபா ஸர்தா, நெஸ்லே போன்ற நிறுவனங்களும் வரிந்து கட்டுகின்றன.

போட்டி அதிகரிப்பதால் விலை குறையும் வாய்ப்பு இருக்கிறது. அதே நேரம் தரம் குறைந்து விடாமல் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும் என்கிறார் ஒரு தாதுக்குடிநீர் வாடிக்கையாளர்.

'சர்வதேச நிறுவனங்களின் வரவால் எங்களுக்கு எந்த பாதிப்புமில்லை, பலத்த போட்டிக்கிடையிலும் நாங்கள் தொடர்ந்து முன்னிலை வகிக்கிறோம் , வரும் ஆண்டுகளிலும் எங்களது ஆதிக்கம் தொடரும், எக் காரணத்தை முன்னிட்டும் 'தரம்' குறித்த விஷயத்தில் விட்டுக்கொடுக்க மாட்டோம்' என்கிறார் பார்லே நிறுவன உயரதிகாரி.

20 லிட்டர் கொள்கலன்களில் வரும் தாதுக்குடிநீருக்குக் குடும்பங்களிடையேயும், சில தனியார் அலுவலகங்களிலும் நல்ல வரவேற்பு. உபயோகித்த 'கேன்'களைத் திருப்பிக் கொடுத்து புதிய 20 லிட்டர் 'கேன்' வாங்கிக் கொள்ளும் வசதி வாடிக்கையாளர்களைப் பெரிதும் கவர்கிறது.

'நாங்கள் இவ் வணிகத்தில் ஈடுபட்டு ஒன்றரை ஆண்டுதான் ஆகிறது. தற்போது 300-400 சதவிகித! வளர்ச்சியை எட்டியுள்ளோம் என்று குதூகலிக்கிறார் மவுண்ட் எவரெஸ்ட் மினரல் வாட்டர் நிறுவனத்தின் சந்தைப்பிரிவு மேலாளர். எத்தனை பேர் வந்தாலும் தரக் கட்டுப்பாட்டைக் கவனத்தில் கொண்டால் மட்டுமே இத் தொழிலில் நிலைத்து நிற்க முடியும் என்பது தெளிவாகத் தெரிகிறது. புற்றீசல் போல் வெளிக்கிளம்பும் புதுப்புது நிறுவனங்கள் தரத்தின் மீது கவனம் வைக்காததால் வந்த சுவடு தெரியாமல் காணாமல் போய் விடுகின்றன. 'உணவுத் தரத்தை நிர்ணயிக்கும் மத்தியக் குழுவின்' பரிந்துரைக்கேற்ப தங்கள் தயாரிப்புகளை மேம்படுத்த வேண்டிய அவசியம் தயாரிப்பு நிறுவனங்களுக்கு ஏற்பட்டுள்ளது.

இந்தியன் ரயில்வே, அரசு மருத்துவமனைகள், அயல்நாட்டுத் தூதரகங்கள் போன்றவை சில குறிப்பிட்ட தாதுக்குடிநீர் தயாரிப்புகளுக்குத் தடை விதித்துள்ளன (தரக்குறைவு காரணமாக) என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.'தரச் சான்றிதழ் பெறுவது ஒவ்வொரு தயாரிப்பு நிறுவனத்திற்கும் அவசியம் என்று சட்டமியற்றப்படுவது மிக, மிக அவசியம்' என்கிறார் இந்தியத் தரக்கட்டுப்பாட்டு நிறுவன அதிகாரி ஒருவர்.

'சர்வதேச நிறுவனங்கள் 'தாதுக்குடிநீர்' தயாரிப்பில் ஈடுபடுவதை வரவேற்கத்தான் வேண்டும். ஆரோக்கியமான வியாபாரப் போட்டிக்கு வழிவகுப்பதோடு தரம் குறித்த விழிப்புணர்வு அனைவருக்கும் ஏற்படுத்தவும் அது உதவும்' என்கிறார் அவர்.

எப்படியோ, தரமான குடிநீர் நியாயமான விலையில் தாராளமாகக் கிடைக்கும் என்ற செய்தி மக்களின் தாகம் தணிப்பதாக அமைகிறது.

பா. சங்கர்

ஆறாம்திணை இணைய இதழில் எழுதியது (1999)

கலங்க வைக்கும் கட்டப் பஞ்சாயத்து

க்ரீச்... என சத்தமெழுப்பியபடி அழுத்தமாக பிரேக் அடித்து அரை வட்டமாகச் சுழன்று நிற்கிறது அந்த வாகனம். தடதடவென இறங்கும் திடகாத்திரமான ஆசாமிகள், திடீரென வீட்டுக்குள் நுழைந்து விட அதிர்ச்சியில் வாயடைத்துப் போகிறது அந்தக் குடும்பம்.

''ஏய்... ஏய்... யாருடா நீங்க, உங்களுக்கு என்ன வேணும்?'' வெளிறிப் போன முகத்தோடு வினா தொடுக்கிறார் குடும்பத் தலைவர்.

அலட்டிக் கொள்ளாமல் சிரித்தபடியே பேசுகிறான் கும்பலின் தலைவன்.

'' இங்க பாருங்க... வீணா முரண்டு பண்ணாதீங்க. உங்களுக்கு ரெண்டு நாள் டைம் கொடுக்கறேன். சத்தம் போடாம வீட்டைக் காலி பண்ணிடுங்க... சரியா! எங்கே... பெரிய பொண்ணு, காலேஜ்லே இருந்து இன்னும் வரலியா ?'' அவன் பேசப் பேச மெளனமாய்த் தலையசைக்கிறார்.

இது ஏதோ திரைப்படத்தில் வரும் ஒரு காட்சியல்ல. சென்னை நகரில் வெளிச்சத்துக்கு வராமல் திரை மறைவில் அரங்கேறும் உண்மைச் சம்பவம். ஆம். 'கட்டப் பஞ்சாயத்து' என்ற கலாச்சார இருள் சென்னை நகரின் மீது கவியத் தொடங்கிவிட்டது. சொத்து விஷயமாக நீதிமன்றத்தில் உறவினருடன் போராடிக் கொண்டிருந்த அந்த அப்பாவிக் குடும்பத் தலைவர், அச்சுறுத்தலுக்குப் பயந்து அடுத்த நாளே வீட்டைக் காலி செய்கிறார். சட்டத்திற்குப் புறம்பான இத்தகைய நடவடிக்கைகள் ஒரு தொழிலாகவே வளர்ந்து வருகிறது.

இதன் பின்னணியில் பண பலம், அரசியல், அடியாட்கள் என்று இருப்பதால் இதை எதிர்த்துச் சாமானியர்களால் குரல் எழுப்ப முடிவதில்லை. நகரில் கட்டப் பஞ்சாயத்து செய்வதற்கெனப் பல குழுக்கள் இயங்கி வருகின்றன.

வழக்குரைஞர்கள், பெண்கள் உள்பட சமூகத்தில் உயர்நிலை வகிக்கும் பலர் இத்தகைய குழுக்களில் இடம் பெற்றிருப்பதுதான் ஆச்சரியம். இவர்கள் பயன்படுத்தும் வாகனங்கள், தகவல் தொடர்புக் கருவிகள் இத் தொழிலின் செல்வாக்கை வெளிச்சமிடுவதாக உள்ளன.

இதில் பல குழுக்கள் தங்களை ஒரு குறிப்பிட்ட சமூகத்தின் பிரதிநிதிகளாக அடையாளம் காட்டிக் கொள்வதும் குறிப்பிடத்தக்கது. பல கோடி ரூபாய் சம்பந்தப்பட்ட பிரச்சினையிலிருந்து சாதாரண கூலித் தகராறு வரை இவர்கள் மூக்கை நுழைக்காத இடமே இல்லை எனலாம். குடித்துவிட்டுப் பொறுப்பின்றி நடந்து கொண்டதற்காக ஓட்டுநரைப் பணி நீக்கம் செய்தது ஒரு தனியார் நிறுவனம்.

கட்டப் பஞ்சாயத்துக் கும்பல் தலையிட அந்த ஓட்டுநரை மீண்டும் பணியமர்த்த வேண்டிய தர்மசங்கடமான நிலை அந்த நிறுவனத்துக்கு ஏற்பட்டிருக்கிறது.

அடுக்கு மாடிக் கட்டடங்களின் நில உரிமையாளர்கள் இக் குழுக்களால் மிகவும் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர். எந்தப் பிரச்சினை என்றாலும் இவர்களின் தலையீடு இருந்துவிட்டால் அங்கு சட்டம் ஒழுங்கு இதற்கெல்லாம் துளி கூட இடமில்லை.

தனியார் வங்கி ஒன்றின் 'கடன் அட்டை' பணம் வசூலிக்கும் பொறுப்பிலிருக்கும் ஒரு பெண்மணியின் நடவடிக்கை மிரள வைக்கிறதாம். இதில் விசேஷம் என்னவென்றால், பாதிக்கப்பட்டவர்கள் காவல் துறையினரிடம் புகார் செய்வது என்பது மிக மிக அபூர்வம் என்பதுதான்.

''நாங்கள் நடவடிக்கை எடுக்கத் தயாராகவே இருக்கிறோம். ஆனால் வெகு சிலரே தைரியமாக முன் வந்து புகார் செய்கின்றனர்'' என்கிறார் ஒரு காவல் துறை அதிகாரி.

உள்ளூர் அரசியல்வாதிகள், கவுன்சிலர்கள், அரசியல் செல்வாக்கு மிகுந்த குடும்பத்துடன் தொடர்பு கொண்டவர்கள் என்று இக் குழுக்களில் இடம் பெற்றிருப்பதால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் வாய் திறக்க அஞ்சுகின்றனர்.

இப்படியான ஒரு கட்டப் பஞ்சாயத்து குழுவில் இடம் பெற்றுள்ள அமைந்தகரையைச் சேர்ந்த வழக்கறிஞர் ஒருவர், ''எங்கள் நடவடிக்கைகள் எந்த வகையிலும் சட்டத்திற்குப் புறம்பானவை அல்ல. நாங்கள் ஒடுக்கப்பட்டவர்களுக்காகவும், சமூகத்தில் இழிவான நிலையில் உள்ளவர்களுக்காகவும் போராடுகிறோம்... அவ்வளவுதான்'' என்கிறார்.

எப்படியிருப்பினும் சட்டம், ஒழுங்கு, நீதி ஆகியவற்றைத் தனி நபர்கள் தங்கள் கையில் எடுத்துக் கொள்வதை எந்த வகையிலும் அனுமதிக்க முடியாது. அரசு விரைந்து செயலாற்றி இந்த விஷச்செடியை முளையிலேயே கிள்ளி எறிய ஆவன செய்ய வேண்டியது அவசியம்.

பா.சங்கர்

ஆறாம்திணை இணைய இதழில் எழுதியது (1999)

இயற்கை வண்ணத்துக் கலம்காரி ஓவியங்கள்

மெல்ல அசைந்து வரும் கோயில் தேரின் அனைத்து மூலைகளிலும் அசைந்தாடும் அந்தத் தேர்ச்சீலைகள் மற்றும் உருளை வடிவ வண்ணத்தோரணங்கள், கண்ணைப் பறிக்கும் வண்ணங்களில் குஞ்சங்களுடன் கூடிய அலங்காரத்தோரணங்கள் அனைவரது கவனத்தையும் ஈர்க்கின்றன. அவற்றின் மறுபெயர் 'தொம்பை! சுவாமி வீதியுலா வரும்பொழுது உயர்த்திப் பிடிக்கப்பட்டு ஊர்வலம் வரும் வண்ணக் குடைகள். திருவிழாப்பந்தலின் விதானத்தில் இழுத்துக் கட்டப்பட்டிருக்கும் வண்ணச்சீலையில் புராணக்காட்சிகள்... இவை யாவுமே 'கலம்காரி' கலைஞர்களின் படைப்புகள்.

தஞ்சை மாவட்டம் திருப்பனந்தாளுக்கு அருகில் உள்ள ஒரு சிறு கிராமம் சிக்கநாயக்கன்பேட்டை. திருவிடைமருதூர் தாலுக்காவில் பரம்பரை பரம்பரையாக இந்தத் தேர்ச்சீலைத் தயாரிப்பில் ஈடுபட்டு வருகிறது ஒரு குடும்பம். தமிழகத்திலேயே இங்கு மட்டும்தான் இந்தக் கலம்காரி தொழில் கைத்தொழிலாக நடைபெறுகிறது. இத்தொழிலில் பல தலைமுறைகளாக ஈடுபட்டு வருபவர் எம்பெருமாள். இவர் ஒரு பள்ளி ஆசிரியரும் கூட.

தந்தை எஸ்.எம். ராதாகிருஷ்ண நாயுடு, தாத்தா மன்னார் நாயுடு, கொள்ளுத் தாத்தா முத்துநாயுடு என்று பல தலைமுறைகளைப் பின்னோக்கி நினைவு கூர்கிறார். அரச வம்சத்தினருக்கும் பின்னர் ஜமீன்தார்களுக்கும் 'கலம்காரி' படைப்புகளைத் தங்கள் வம்சாவழியினர் செய்து கொடுத்ததைப் பெருமிதத்துடன் விளக்குகிறார் எம்பெருமாள்.

''அரசர்கள் நகர்வலம் மேற்கொள்ளும் போது வீரர்கள் முன்னெடுத்துப் போகும் மகட தோரணத்தில் மகரமீன் பொறிக்கப்பட்டிருக்கும். அதில் குஞ்சம் வைத்துத் தொங்கிக் கொண்டிருக்கும் துணி, மேலும் அரச சின்னம் பொறித்த கொடிகள் யாவற்றிற்கும் 'கலம்காரி' கலைஞர்களே பொறுப்பேற்றிருக்கின்றனர்.''

இந்தக் கலம்காரி தொம்பைகள் மற்றும் தேர்ச்சீலைகள் குறித்து நோடிகா வரதராஜன் எனும் பெண்மணி எழுதியுள்ள ஆய்வுக்கட்டுரையில் - தஞ்சை அரண்மனை, தருமபுர ஆதீனம், திருப்பனந்தாள் ஆகிய சமஸ்தானங்களோடு கலம்காரி கலைஞர்கள் இணைந்து பணியாற்றியிருப்பது பற்றிக் குறிப்பிட்டுள்ளார். மிகப் பழமையான கலம்காரி வேலைப்பாடுகள் செய்யப்பட்ட துணிகள் லண்டன் அருங்காட்சியத்திலும் பார்வைக்கு வைக்கப்பட்டிருக்கின்றதாம்.

கலம்காரி தயாரிப்புகளில் தொம்பை, அஸ்மானகரி, மகடதோரணம் ஆகியவை வெகுபிரசித்தம். அஸ்மானகரி என்பது திருவிழாப்பந்தலின் கூரையில் கட்டும் கலம்காரித் துணியாகும். தேர்களின் சிகரம் மற்றும் தொம்பைகளில் காணப்படுவதும் கலம்காரிக் கைவண்ணமே. கொடிகளில்... சிவன் கோயில் என்றால் நந்தியும், முருகன் கோயில் என்றால் வேலும் வரையப்படுகிறது. அடுத்து வருவது சிகரம். அதைத் தொடர்ந்து மூன்று அடுக்குகளாகத் தட்டிகள்.

குறிப்பிட்ட கோயிலின் மூலவர் திருவுருவம் இந்தத் தட்டிகளை அலங்கரிக்கிறது. எந்தக் கோயில் தேராக இருந்தாலும் விநாயகர் படம் மட்டும் கண்டிப்பாக இடம் பெறும். ஆனால் எந்தக் கடவுளுடையே தேரோ... அந்தக் கடவுளின் உருவம் மட்டுமே முதல் தட்டியில் வருவதுதான் சம்பிரதாயம். தொம்பைகளின் அளவு, தேருக்கு ஏற்றாற்போல் மாறுபடும். இப்படியான தகவல்களைச் சொல்லிக் கொண்டே தங்களது தொழிற்கூடத்திற்குள் அழைத்துச் செல்கிறார் எம்பெருமாள்.

நவீன காலத்துக்கேற்றாற் போல திரைச்சீலைகள், மேசை விரிப்புகள், சன்னல் திரைகள், வாயிற்தோரணங்கள், நவீன பாணி ஓவியங்களில் மிளிரும் சேலைகள் எல்லாமும் இப்போது கலம்காரி ஓவியக்கலையின் மூலம் தயாராகிறது.

மற்ற ஓவிய முறையைப் போல்தானே இதுவும் இருக்கப்போகிறது என்று அலட்சியமாக நினைத்து விட முடியாதபடி கலம்காரி ஓவியங்கள் தயாராகின்றன. கலம்காரி ஓவியத்திற்குத் தேவைப்படும் அத்தனைப் பொருள்களையும் அவர்களாகவே தயாரித்துக் கொள்கின்றனர். ஓவியத்திற்கான துணி, வண்ணங்கள் தூரிகைகள் யாவுமே இக் கலைஞர்களால் கண்ணும் கருத்துமாகத் தயார் செய்யப்படுகிறது. பருத்தியாலான துணியைப் பதப்படுத்துவதற்கு இவர்கள் எடுத்துக் கொள்ளும் முயற்சியை பிரம்மப்பிரயத்தனம் என்று சொன்னால் அது கொஞ்சமும் மிகையில்லை.

சாதாரண காடாத்துணியை சாணக்கரைசலில் ஊற வைத்து நன்கு பிசைகிறார்கள். பின்னர் பிரித்து மீண்டும் மீண்டும் கரைசலில் அழுத்தி, சாணிப்பாலைத் துணியில் முழுவதுமாக உள்வாங்கச் செய்கின்றனர். இரவு முழுவதும் அப்படியே வைத்திருந்து காலையில் உலர்த்துகின்றனர். புல்தரையில்தான் உலர்த்த வேண்டும். துணி உலர உலர வாளியில் இருக்கும் தண்ணீரைத் தெளித்துக் கொண்டேயிருக்கிறார்கள்.

மூன்று அல்லது நான்கு மணி நேரம் காய்ந்த பிறகு துவைத்து அலசி மீண்டும் காய வைக்க வேண்டும். மறுநாளும் சாணக் கரைசலில் முக்கி எடுத்துக் காய வைத்துத் துவைத்து அலசி என மீண்டும் அதே செய்முறை திரும்பவும் செய்யப்படுகிறது.

காய்ந்த துணியை மடித்து அது அழுந்துவதற்காகஅதன் மீது ஒரு பலகையை வைத்து விடுகிறார்கள். இது முழுக்க ஒருநாள் பணி. அடுத்ததாக இதற்கெனத் தனியாகத் தயாரிக்கப்படும் அடிப்படை திரவக்கரைசல் கலவையில் மீண்டும் துணியை ஊற வைக்கிறார்கள்.

கடுக்காயை நன்கு ஊற வைத்து சாந்து போல் அரைத்து எடுத்து கொண்டு அதனுடன் சமஅளவு பால் மற்றும் சாதம் வடித்த கஞ்சியைச் சேர்க்கின்றனர். இந்தக் கலவையை நன்கு கலக்கிய பிறகு அடிப்படை திரவக்கரைசல் தயார். வெளிர்மஞ்சள் நிறத்தில் இருக்கும் இந்தக் கரைசலில் மடித்து வைத்திருக்கும் துணியைப் போட்டு நன்கு பிசைந்து - பிரித்து - பிசைந்து பின்னர் பிழிந்து நன்றாக உதறி நிழலில் காய வைக்கின்றனர். இந்தச் செய்முறை மூன்று முறை திரும்பத் திரும்பச் செய்யப்படுகிறது. இவ்வ்வளவுக்குப் பிறகும் துணியை அழுத்தமாகப் பிழியக் கூடாது என்று எச்சரிக்கிறார் எம்பெருமாள்.

காய்ந்த பிறகு அந்தத் துணி, துணியைப் போலத் துவளாமல் தகடைப் போல் ஆகி மொடமொடப்பாக விடுகிறது. அதைத் திருப்பிப் போட்டு காய விடுகிறார்கள். மறுபடி மடித்து அதன்மீது பலகை வைப்பதுடன் கூடுதல் எடைக்காகக் கருங்கற்களையும் அடுக்கி வைத்து விடுகிறார்கள்.

அடுத்ததாக , ஒரு தகடு போல் மொடமொடவென இருக்கும் துணியை மிருதுவாக்கும் பணி தொடங்குகிறது. கனமான ஒரு மரத்துண்டு கொண்டு துணியை அடிக்கிறார்கள். பின்புறமாகத் திருப்பி மீண்டும் 'அடி' கொடுக்கும் வைபவம் நடக்கிறது. மிருதுவாகும் வரை இந்த சிகிச்சை ! தொடர்கிறது.

இதோ... கலம்காரி ஓவியம் வரைவதற்கான துணி தயார். அடுத்தது என்ன?

முதலில் எல்லைகளை வரையறுத்துக் கொள்ள வேண்டும். எல்லாவற்றிற்கும் அளவுகள் உண்டு. கறுப்பு வண்ணக்கரைசலில் நூலினைத் தோய்த்தெடுத்து வரிகளைப் பதிவு செய்து கொள்கிறார்கள். பின்னர் ஓவியத்திற்கான அடிப்படை வரிவடிவங்களை வரைதல்.

வரைவதற்குப் பயன்படுத்தும் தூரிகையையே கலம் என்கிறார்கள். மூங்கில் பட்டையின் முனையில் சிறு பிளவினை ஏற்படுத்திக்கொண்டு அதில் பருத்தித் துணியைச் சுற்றி நூல் கொண்டு கட்டிவிடுகிறார்கள். பல்வேறு அளவுகளில் கலம் தயார் செய்து கொள்கின்றனர். இந்தியில் எழுதுகோலுக்கு சொல்லப்படும் சொல்லே கலம்.

''பரம்பரையாக இதை ஊறுகோல் என்றுதான் அழைக்கிறார்கள். சமீபத்தில்தான் 'கலம்காரி' என்று மாறிவிட்டது. கலம் செய்வதற்கான மூங்கிலை நன்கு முற்றிய மரத்திலிருந்தே தேர்வு செய்ய வேண்டும். நல்ல பதமான மரத்துண்டை நீரில் ஊறப்போட்டு தேவையான போது எடுத்து கலம் தயாரித்துக் கொள்வோம்'' உற்சாகமாய் விளக்குகிறார் எம்பெருமாள்.

பனை மற்றும் ஈச்ச மரப் பட்டைகளைக் கல்கொண்டு நசுக்கி பெரியதும், சிறியதுமாய்ப் பல தூரிகைகள்? தயார்நிலையில் இருக்கின்றன. அவற்றை சாயக்குச்சி என்றும் சொல்கிறார்கள். வரைவதற்கு முன்பாகத் துணியை நன்கு இழுத்துக் கட்டி விடுகின்றனர். இதற்கென துணியின் இருமுனைகளிலும் பை போன்ற அமைப்பு உள்ளது. அடிப்படைக் கறுப்பு வண்ணக் கோடுகளைப் போட்டு ஆங்காங்கே கட்டி விடுகின்றனர். ஒவ்வொரு வண்ணப் பூச்சுக்குப் பின்னரும் துணி சலவை செய்யப்படுகிறது. வண்ணங்கள் ஒன்றோடொன்று கலந்து விடுவதைத் தடுப்பதற்காக இம்முறை கையாளப்படுகிறது.

மூங்கில்களை ஆறு, குளம் போன்ற நீர்நிலைகளில் பல நாள் ஊறவைத்து மெல்லிய பட்டைகளாக அவற்றைச் செதுக்கி பின்னர் அந்தப் பட்டைகளை வளையங்களாக்கி வைத்திருக்கிறார்கள். பை வடிவத்தில் நீளமாகத் தைக்கப்பட்ட கலம்காரியில் இந்த வளையங்களைப் பொருத்தினால் உருளை வடிவத்தில் தொம்பை தயாராகி விடுகிறது.

கலம்காரியில் கறுப்பு, சிவப்பு, மஞ்சள் மற்றும் நீலம் என்று நான்கு வண்ணங்களையே அடிப்படை வண்ணங்களாகப் பயன்படுத்துகின்றனர். தற்போது பச்சை வண்ணத்தையும் புதிதாகச் சேர்த்துக் கொண்டுள்ளனர். அடிப்படை வண்ணங்களின் அடர்த்தியைக் கூட்டியோ, குறைத்தோ வேறு சில வண்ணங்களையும் உருவாக்குகின்றனர். வண்ணங்கள் அனைத்துமே மூலிகைகளைக் கொண்டு தயாரிக்கப்பட்ட இயற்கை வண்ணக்கலவைகள் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

கறுப்பு வண்ணத்திற்குப் பழைய இரும்புத்துண்டுகள், வெல்லம், கடுக்காய் ஆகியவற்றை சாதம் வடித்த கஞ்சியில் ஊறப் போடுகிறார்கள். நன்றாக ஊறிய பிறகு இரண்டு வார காலத்திற்குப் பிறகு நுரை பொங்கும் கறுப்பு வண்ணம் தயார்.

சிவப்பு வண்ணத்திற்கு சுருளிப்பட்டை (வெம்பாரைப் பட்டை என்றும் இதனைக் குறிப்பிடுகிறார்கள்) வேர்களுடன் படிகாரத்தையும் கலந்து கொதிக்க வைக்க வேண்டும். நீலி எனப்படும் அவுரி வேருடன் படிகாரம், சுண்ணாம்பு கலந்து கொதிக்க வைக்க மஞ்சள் நிறக்கலவை உருவாகிறது. மஞ்சளுக்குக் கடுக்காய்ப்பூவும் சேர்க்கிறார்கள். நீலத்திற்கு அவுரி மட்டும் சேர்த்தால் போதுமானது.

ஒவ்வொரு வண்ணப்பூச்சுக்குப் பிறகும் சலவை செய்து காய வைத்து மீண்டும் வண்ணமேற்றிய பிறகு, நுட்பமான வேலைப்பாடுகளைக் கவனமுடன் பார்த்துப் பார்த்து முழுமை பெறச் செய்வது சிந்தையைக் கவர்கிறது.

கலம்காரியின் சிறப்பு என்னவென்றால் ஒருமுறை ஒரு குறிப்பிட்ட வண்ணப்பூச்சை முடித்து சலவை செய்து விட்டால் அதன் பிறகு வேறு எந்த ஒரு வண்ணமும் அதன் மீது படியாது என்பதுதான்.

கலம்காரி ஓவிய முறைகளுக்கும் பழமையான சிற்பக்கலை, சுவர் ஓவியங்கள் ஆகியவற்றிற்கும் இடையே பல ஒற்றுமைகளைக் காண முடிகிறது. கலம்காரி கலைஞர்களின் பாரம்பரிய வேர்கள் ஆழமாய் ஊடுருவியிருப்பதை இதன் மூலம் அறிந்து கொள்ள முடியும் என்று பெருமையுடன் குறிப்பிடுகிறார் எம்பெருமாள்.

இன்றைய நவீன துணிகளின் வண்ண வடிவமைப்பிற்கும் முன்னோடியாகக் கலம்காரியைச் சொல்லலாம். கலம்காரி கலைஞர்கள் பலரும் ஆந்திரத்தைச் தாயகமாகக் கொண்டவர்கள். ''மசூலிப்பட்டணத்தில் ஏராளமான கலம்காரிக் கலைஞர்கள் இருக்கின்றனர். ஆனால் அவர்கள் எல்லாம் நவீன முறைகளைப் பயன்படுத்தி மொத்தமாக நூற்றுக்கணக்கில் தயாரிப்பது என்று முழுக்க முழுக்க வணிக நோக்கத்தில் செயல்பட ஆரம்பித்து விட்டனர். நாங்கள் மட்டுமே தளராத மன உறுதியுடன் பாரம்பரிய முறைப்படி கலம்காரி படைப்புகளை உருவாக்கி வருகிறோம்'' என்று பெருமிதத்துடன் கண்கள் மின்னக் கூறுகிறார் எம்பெருமாள்.

தாத்தாவிடமிருந்தும் தந்தையிடமிருந்தும் கலம்காரிக் கலையைக் கற்றுக் கொண்டவர், எம்.ஏ.எம்.எட். பயின்ற ஓர் ஆசிரியர் என்பதும் பதவி உயர்வைக் கூட புறக்கணித்துவிட்டு முழுநேரக் கலம்காரிக் கலைஞராகவே மாறிவிட்டார் என்பதும் கூடுதல் தகவல்கள்.

அயல்நாடுகளில் இருந்தெல்லாம் அழைப்புக்கள் இவரின் வீட்டுக் கதவுகளைத் தட்டத் தொடங்கியிருப்பது மகிழ்ச்சியான செய்தி. அமெரிக்கப் பல்கலைக்கழகம் ஒன்றின் மாணவர் குழு எம்பெருமாளின் பணிமுறையைப் பார்வையிட்டுச் சென்றுள்ளது.

''அப்ளிக் எனப்படும் முறையிலும் கலைப்படைப்புகளை செய்து தருகிறோம். கலம்காரியுடன் ஒப்பிட்டால் இது மிகச் சுலபமானது என்றே சொல்ல வேண்டும்.

கலம்காரி ஓவியங்கள் தீட்டும்போது அலாதியான மனநிறைவு கிடைக்கிறது. அதன் பாரம்பரியம், அதற்கான மதிப்பு ஆகியவற்றை அழிந்து விடாமல் பாதுகாக்க வேண்டும் என்பதே எனது லட்சியமாக இருக்கிறது.

அயல்நாட்டுக் கொடிகளை எல்லாம் கூட கலம்காரியில் செய்து கொடுத்திருக்கிறோம். ரஷ்யாவில் நடைபெற்ற கலாச்சாரத் திருவிழாவுக்கு ஏராளமான கலம்காரி படைப்புகளை அனுப்பி வைத்ததைக் குறிப்பிட்டுச் சொல்லலாம். அவையெல்லாமே நவீன பாணி ஓவியங்கள். 500 மீட்டர் நீளமுள்ள துணியில் வரைந்து கொடுத்ததை ஒரு சாதனை என்றே சொல்வேன்''

எம்பெருமாளின் உறவினர்கள் பலரும் சிக்கல்நாயக்கன்பேட்டையில் வசித்து வந்தாலும், இவர் ஒருவர் மட்டும்தான் கலம்காரித் துணியில் ஓவியம் தீட்டும் பணியைச் செய்து வருகிறார். மூங்கில் பட்டைகள் தயாரிப்பது, முன்னால் சொன்ன துணி தயாரிப்பு, வண்ணக்கலவை தயாரிப்பு போன்றவைகளை ஏனையவர்கள் பார்த்துக் கொள்கிறார்கள்.

கற்றுக் கொண்ட கலைக்காகப் பதவியையும் வசதிகளையும் துறந்து லட்சியப்பயணம் மேற்கொண்டுள்ள இது போன்ற கலைஞர்கள் இருக்கும்வரை கலம்காரி கலை ஒருபோதும் அழிந்து விடாது.

சந்திப்பு : கண்ணம்மா
தொகுப்பு : பா.சங்கர்

ஆறாம்திணை இணைய இதழில் வெளியானது

மஞ்சள் காமாலையின் புதிய அவதாரங்கள்

உயிர்க்கொல்லி நோயான எய்ட்ஸு க்கு இணையாக, ஹெபடைடிஸ்-ஏ, பி, சி, டி, , எஃப், ஜி என்று மஞ்சள் காமாலையின் புதிய அவதாரங்கள் மனித குலத்திற்கு மாபெரும் சவாலாக விளங்குகின்றன.

சாதாரண மஞ்சள் காமாலையே அலட்சியமாக இருந்துவிட்டால் உயிரைப் பறித்துவிடும்போது அதன் வழித்தோன்றல்களான இந்தக் குட்டிப் பிசாசுகள் பதினாறடி பாய்வதில் வியப்பேதுமில்லை.

வேதனை என்னவெனில் நம்மில் யாருக்கும் இந்த நோய் வகைகள் குறித்தோ அவற்றின் தீவிரம் குறித்தோ போதிய விழிப்புணர்வு இல்லை என்பதே.

மஞ்சள் காமாலை என்பதே ஒரு நோயின் அறிகுறி மட்டும்தான். ஈரல் திசு பாதிப்பு, பித்த நீர் அடைப்பு, ரத்தச் சிவப்பணுக்களில் குறைகள் ஏற்படுவது என மூன்று வகை பாதிப்பினால் மஞ்சள் காமாலை உண்டாகிறது.

கல்லீரலில் ஹெபடைடிஸ் வைரஸ் கிருமிகள் (ஏ, பி, சி, டி, , எஃப், ஜி) தாக்குவதால் கல்லீரல் அழற்சி உண்டாகி, வீக்கம் ஏற்பட்டு மஞ்சள் காமாலை நோய்க்கான அறிகுறிகள் தென்படுகின்றன.

கண்கள், சிறுநீர் ஆகியவற்றில் மஞ்சள் நிறத்தின் வெளிப்பாடு, காய்ச்சல், உடல்வலி, தலைவலி போன்ற அறிகுறிகள் தோன்றும். சிறுநீர், ரத்தப் பரிசோதனை மூலம் நோய் இருப்பதை உறுதி செய்து கொள்ளலாம்.

பாதுகாப்பற்ற அசுத்தமான குடிநீர், சுகாதாரமற்ற சூழல் மட்டுமல்லாது எய்ட்ஸ் நோயினைப் போன்றே உடலில் சுரக்கும் திரவங்கள், முறையற்ற பாலியல் உறவு, பரிசோதிக்கப்படாத இரத்தம், ஊசி உபகரணங்கள் போன்றவற்றின் மூலமாகவும் இந்த நோய் பரவுகிறது.

ஹெபடைடிஸ் 'ஏ' வைரஸ் நோய்க் கிருமியினால் பாதிக்கப்படுபவர்களே மிக அதிகம். இவர்களில் ஒரு சதவீதத்தினரே படுமோசமான கல்லீரல் செயலிழப்புக்கு ஆளாகின்றனர். அப்படியிருந்தும் கடந்த இரண்டு ஆண்டு காலத்தில் தில்லி அப்பல்லோ மருத்துவமனையில் கல்லீரல் பாதிப்புக்குள்ளான 22 குழந்தைகள் சிகிச்சைக்காக அனுமதிக்கப்பட்டுள்ளனர்.

13 குழந்தைகள் 'ஏ' வகை வைரஸ் கிருமி பாதிப்புக்குள்ளாகியிருந்தது கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. ஐந்து குழந்தைகள் சிகிச்சை பலனளிக்காமல் இறந்தனர். ஒரு குழந்தைக்குக் கல்லீரல் மாற்று அறுவை சிகிச்சை அவசியமாயிருந்தது போன்ற தகவல்கள் நமது அச்சத்தின் அளவை அதிகரிக்கின்றன.

உலகில் சீனாவுக்கு அடுத்தபடியாக ஹெபடைடிஸ் நோய் வகைகளால் அதிக பாதிப்படையும் நாடாக இந்தியா அடையாளம் காணப்பட்டுள்ளது.

மஞ்சள் காமாலை A, B நோய்க் கிருமிகளுக்கு எதிராக நோய்த்தடுப்பு மருந்து வழங்குவதும், ஹெபடைடிஸ் C, D, E, F, G ( இவ்வளவுதானா, இதற்கு மேலும் நீளுமா என்பது தெரியவில்லை) வைரஸ் கிருமிகள் குறித்து விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்துவதும் மிக மிக அவசியமாகிறது.

அரசு, சுகாதாரப் பணியாளர்கள் தன்னார்வ அமைப்புகள் என்று இந் நோய்க்கெதிராகப் பன்முனைத் தாக்குதல் நடத்தியாக வேண்டும்.

காசநோய், போலியோ, அம்மை, கக்குவான் போன்ற நோய்களுக்கெதிராக அரசு செயல்படுத்தி வரும் இலவச நோய்த் தடுப்பு மருந்து வழங்கல் திட்டத்தில் ஹெபடைடிஸ் நோய்த்தடுப்பு மருந்தினையும் சேர்த்துக் கொள்வதில் அரசு தயக்கம் காட்டி வருகிறது.

இதற்கான தடுப்பு மருந்தின் விலை மிக அதிகமாக இருப்பதே காரணம். மேலும், ஒருவருக்குத் தகுந்த இடைவெளியில் மூன்று முறை இத் தடுப்பு மருந்தினைச் செலுத்த வேண்டும் என்பதும் மற்றோர் காரணமாக அமைகிறது.

சில தொண்டு நிறுவனங்கள் நானூறு ரூபாய் பெறுமானமுள்ள தடுப்பு மருந்தினைச் சலுகை விலையில் ரூ.100 க்கு அளிக்க முன் வருவதோடு இதற்கெனச் சிறப்பு முகாம்களை நடத்தி வருவதும் குறிப்பிடத்தக்கது.

ஹெபடைடிஸ் பி வைரஸ் கிருமியால் கடுமையாகப் பாதிக்கப்பட்ட ஒருவருக்குக் கல்லீரல் மாற்று அறுவை சிகிச்சை செய்வதற்கு ஆகும் செலவு சுமார் 25 லட்சம் ரூபாய் எனக் கணக்கிடப்படுகிறது.

இத் தொகையில் 16,000 குழந்தைகளுக்கு நோய்த்தடுப்பு மருந்து வழங்கி விட முடியும். தடுப்பு மருந்தினைக் குறைந்த விலைக்கு வழங்கி மக்களை ஹெபடைடிஸ் அரக்கனின் பிடியிலிருந்து மீட்பது அரசின் கையில்தான் உள்ளது.

- பா. சங்கர்

ஆறாம்திணை இணைய இதழில் வெளியானது

மிரட்டுகிறது மின்னணுப் புத்தகம்

ஏராளமான கவிதைகளை எழுதிக் குவித்திருக்கிறீர்களா? கவிதைத் தொகுப்பினை வெளியிட ஆசையிருந்தும் வசதியில்லையா? கவலையே வேண்டாம்! உங்கள் படைப்புகளை அச்சேற்றுவது தொடங்கி வடிவமைப்பது, வண்ணம் சேர்ப்பது மற்றும் வெளியிடுவது வரை அனைத்து வேலைகளையும் இலவசமாக அல்லது மிகக் குறைந்த செலவில் செய்து முடிக்க முடியும்.

என்ன ... தோளை உயர்த்துகிறீர்கள்... நம்பிக்கையில்லையா?! இந்தச் செய்தி ஆச்சரியமான ஒன்றுதான். ஆனால் உண்மையானதும் கூட.

இணையம் உங்களுக்கு உதவிக்கரம் நீட்டுகிறது. தலையணை அளவிலான புத்தகங்களுக்கெல்லாம் விடைகொடுக்கும் வேளை வந்துவிட்டது. 'பொன்னியின் செல்வன்' நூலின் அனைத்து பாகங்களையும் சட்டைப் பைக்குள் வைத்துக் கொண்டு நேரம் கிடைக்கும் பொழுது படித்துக் கொள்ளலாம். அல்லது வீட்டில் உள்ள கணனியில் சாவகாசமாகப் படித்து ரசிக்கலாம்.

புத்தகத் துறையில் பெரும் புரட்சியையும் மிரட்சியையும் உண்டாக்கியுள்ள இந்தப் புதிய கண்டுபிடிப்பை மின்னணுப் புத்தகம் (ஈ-புக்) என்றழைக்கின்றனர்.

உங்கள் வீட்டுக் கணனியிலோ அல்லது பிரத்யேகமாக வடிவமைக்கப்பட்ட கருவியிலோ உங்கள் அபிமான எழுத்தாளரின் படைப்பினைப் படித்து மகிழலாம். பெரும்பாலும் இலவசமாக அல்லது கொள்ளை மலிவு விலையில்.

கணனிச் சந்தையில் உலா வரும் 'பதிப்பக மென்பொருளின்' உதவியோடு உங்கள் புத்தகத்தை நீங்களே வடிவமைத்து வெளியிடலாம். யாருக்கும் அனுப்பி வைக்கலாம். ஒரு கணனியும், இணையத்திற்கான இணைப்பும் இருந்து விட்டால் போதும், வீட்டிலமர்ந்தபடியே இவ்வளவையும் செய்து முடித்து விடலாம். இதனால் உங்கள் புத்தகத்தை அடிமாட்டு விலைக்கு விற்கலாம். ! (அதனால் பெரிய பாதிப்பு ஒன்றும் வந்து விடாது)

மின்னணுப் புத்தகத்தின் சிறப்பு என்னவென்றால் அதனை நீங்கள் அவ்வப்போது புதுப்பித்துக் கொள்ளலாம். அதிலிருக்கும் தகவல்களை, புள்ளி விவரங்களை, ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதி சம்பந்தமான புதிய நிகழ்வுகளை அவ்வப்போது இணைத்துக் கொள்ளும் வசதியை ஈ - புக் அளிக்கிறது.

மேலும் தங்கள் படைப்பு குறித்து வாசகர்களின் கருத்துகளை இடம் பெறச் செய்யவும் அவர்களின் சந்தேகங்களுக்குத் தகுந்த விளக்கமளிக்கவும் இதில் வாய்ப்பு உள்ளது. எனவே தங்களின் படைப்பு உயிரோட்டமுள்ளதாக ( இந்த வகையிலாவது !) ஆகி விடுகிறது.

மற்றொரு அனுகூலம் உலக அளவிலான வாசக வட்டம். இது மட்டுமல்ல தங்கள் புத்தகத்திற்குக் குரலொலி, இசை, சலனப்படங்கள் போன்ற நவீன ஜாலங்களையும் சேர்த்து வாசகர்களை வசப்படுத்தலாம். சேமிப்பதும், பாதுகாப்பதும் எளிது. வீட்டிலிருந்தபடியே விற்பனையும் இதில் சாத்தியம். பல வெளியீட்டாளர்கள் தங்கள் வெளியீட்டின் சில மாதிரிப் பக்கங்களை முதலில் இணையத்தில் வெளியிட்டு அதனால் கவரப்படும் வாசகர்களின் தேவைக்கேற்ப மலிவு விலையில் தங்கள் மின்னணுப் புத்தகத்தினை விநியோகிக்கிறார்கள்.

மின்னணுப் புத்தகத்தினைத் தயாரித்து வெளியிட பிரமாதமான தொழில்நுட்ப அறிவு எல்லாம் தேவைப்படாது. இதற்கென உள்ள பிரத்யேகமான இணைய தளங்களில் நுழைந்து பதிவு செய்து கொண்டால் எளிதாக ஈ - புக் தயாரித்து விடலாம். ஒரு குழந்தையைக் கையைப் பிடித்து அழைத்துச் செல்வது போல அழகாக அரவணைத்துச் செல்கின்றன இத்தகைய இணைய தளங்கள். முதலில் அதற்கான மென்பொருளை உங்கள் கணனியில் ஏற்றிக் கொள்வது மிக மிக அவசியம்.

இதற்குப் பிறகு சும்மா பூந்து விளையாடுங்க. எழுத்து வடிவிலான கோப்புகளை, புகைப்பட பிம்பங்களை வண்ண வடிவமைப்பை எல்லாம் நிர்ணயித்து, நிர்மானித்துக் கொண்டு வெட்டுங்கள்... ஒட்டுங்கள் ! அவ்வளவே மின்னணுப் புத்தகம் தயார்.

கையைக் கொடுங்கள். தற்போது நீங்கள் ஒரு புத்தகத்தின் ஆசிரியர். உங்களுக்கு உலகம் முழுவதும் வாசகர்கள். என்னங்க கண்டுக்காம போறீங்க? அடக்கடவுளே... ஒரேயொரு ஈ - புக்தான் வெளியிட்டிருக்கீங்க! அதுக்குள்ள இத்தனை அலட்டலா சரி.. சரி கண்டுக்க மாட்டோம்.

வழக்கமான முறையில் புத்தகம் அச்சிட்டு வெளியிடுபவர்கள்தான் சற்று அதிர்ச்சியடைந்துள்ளனர். என்ன செய்வது? அறிவியல் மாற்றங்களும் அதைச் சார்ந்த முன்னேற்றங்களும் காலத்தின் கட்டாயமாயிற்றே. ஆற்றின் போக்கிலேயே நீந்தித்தான் அக்கரை சேர்ந்தாக வேண்டும்.

பா. சங்கர்

ஆறாம்திணை இணைய இதழில் வெளியானது (2000)

உணவுத் திருவிழா

'தவா' தரும் பாரம்பரிய சுவை

விதம் விதமான பரோட்டா உணவு வகைகளின் அணி வரிசை 'உணவு ரசிகர்களுக்கு சமர்ப்பணம்' என்ற கவர்ச்சிகரமான விளம்பரம் 'காப்பர் சிம்னி'யில் நடைபெறும் உணவுத் திருவிழாவுக்காக நமது கவனத்தை ஈர்த்தது. நமக்குத் தெரிந்ததெல்லாம் கொத்து பரோட்டா, முட்டை பரோட்டா, சாதா பரோட்டா என்று சாலையோரப் பரோட்டா வகைகள்தான். இது ஏதோ புதுசு போல இருக்கே ! உள்ளணர்வு உற்சாகமூட்டியது.

சென்னை, கதீட்ரல் சாலையில் சோழா ஷெரட்டனுக்கு நேர் எதிரே அமைந்துள்ளது 'காப்பர் சிம்னி'. தாமிர உலை அடுப்பில் சமைப்பதென்பது மிகவும் பாரம்பரிய முறையாகக் கருதப்படுகிறது. காப்பர் சிம்னியின் திட்ட மேலாளர் கார்த்திக் ராமமூர்த்தியைத் தொடர்பு கொண்டு மதிய உணவுக்கு வருவதாகத் தெரிவித்தோம். மகிழ்ச்சியுடன் வரவேற்றார். உள்ளே நுழைந்ததுமே நமக்கு ஆனந்த அதிர்ச்சி. சென்னைக்கு சற்றும் சம்பந்தம் இல்லாத ஒரு சூழல். அறை முழுவதும் அழகிய வண்ணங்களில் 'டைல்'கள் பதிக்கப்பட்டுள்ளது. உணவு விடுதியின் ஒரு மூலையில் மிகப் பெரிய தவா ஒன்று தவமிருக்கிறது. எங்கிருந்தோ மெல்லிய ஒலியில் தவழ்ந்து வரும் பழைய இனிமையான இந்திப் பாடல்.

மிக நல்ல உணவை ரசித்துச் சுவைக்க அற்புதமான சூழல். திட்ட மேலாளர் கார்த்திக் ராமமூர்த்தி நம்மை அன்புடன் வரவேற்று தலைமைச் சமையலர் முகமது ஐசக் குவரேஷியை அறிமுகம் செய்கிறார். மும்பையில் இருக்கும் காப்பர் சிம்னியின் தலைமையகத்தில் இருந்து சென்னை உணவுத் திருவிழாவுக்காக வருகை தந்திருப்பதாகச் சொல்கிறார்.

கான்பூர் நவாப்களிடம் தனது தந்தை பணியாற்றியதாகவும் அவரது நேரடி மேற்பார்வையில் தானும் இந்தக் கலையைக் கற்றுத் தேர்ந்ததாகக் குறிப்பிடுகிறார். விதம் விதமாய்ச் சமைத்து நவாப்களை மகிழ்வித்தவர் டில்லி சென்று சில மாதங்கள் இருந்துவிட்டு 1978 ஆம் ஆண்டில் மும்பையின் 'காப்பர் சிம்னி'யில் கால் வைத்தது முதல் கலக்க ஆரம்பித்தவர், இன்று தலைமைச் சமையலராகச் (செஃப்) சிறப்புப் பெற்றிருக்கிறார்.

முகலாய உணவு வகைகளைத் தனது சிறப்பம்சமாகக் குறிப்பிடும் குவரேஷி, தம்-போக், கறி வகைகள், பிரியாணி, சிர்மல் மற்றும் குல்சாஸ் என்று பட்டியலிடுகிறார். கேட்கும் போதே நமக்கு நாவில் நீர் சுரக்கிறது. மேலாளருடன் நாம் பேசிக் கொண்டிருக்கும் போதே குவரேஷி களத்தில் குதிக்கிறார். அவரது லாவகமான சமையல் முறைகளை பிரமிப்புடன் பார்த்துக் கொண்டே கார்த்திக்கிடம் வினாக்களைத் தொடுக்கிறோம்.

"எப்படி, ஏன் சோழா ஷெரட்டன் முன்பாக இடத்தைத் தேர்வு செய்தீர்கள்?"

"ஹோட்டலில் தங்கும் விருந்தினர்கள் பெரும்பாலும் அங்குள்ள உணவு விடுதியில் சாப்பிடுவதை விரும்புவதில்லை. சிறிது வெளியே சென்று நல்ல உணவைத் தேடி உண்பதில் விருப்பம் காட்டுகிறார்கள். அவர்கள் செய்ய வேண்டியதெல்லாம் சாலையைக் கடந்து காப்பர் சிம்னியில் கால் பதிப்பதுதான். ஒருமுறை எங்கள் உணவு வகைகளைச் சுவைத்தவர்கள் பிறகு வேறெங்கும் உண்பதை விரும்ப மாட்டார்கள்" என்று சொல்லி நம்பிக்கையுடன் சிரிக்கிறார். இதற்குள்ளாக விதம் விதமான பரோட்டாக்கள் நிமிடங்களில் தயாராகி அலங்கரிக்கப்பட்டு நமக்காகக் காத்திருக்கின்றன.

மும்பை முஸ்லிம் மக்களின் பாரம்பரிய உணவுத் தயாரிப்பு முறை இந்தத் தவாவை அடிப்படையாகக் கொண்டது. தவாவில் சமைப்பதால் உணவுப் பொருளின் சத்து பாதுகாக்கப் படுவதாகவும் நமக்கு விளக்குகிறார் குவரேஷி. பரோட்டாக்கள் நல்ல 'மொரமொரப்பாக' இருப்பதற்காக நெய்யை ரொம்ப ரொம்பத் தாராளமாகப் பயன்படுத்துகிறார் அவர். தயாரான உணவு வகைகளை, "சுவைத்துப் பாருங்கள்" என்று நம்மை அன்போடு அழைக்கிறார் குவரேஷி.

அசைவ உணவுப் பிரியர்களுக்கு, காய்கறிப் பிரியர்களுக்கு என்று தனித்தனியே தயாரிப்புகள்.

நமக்காக செஃப் தேர்ந்தெடுத்த உணவு வகை கோபச் சிவப்பில் கொஞ்சம் பயமுறுத்தினாலும் சாப்பிடும் போது மென்மையாகவும், மேன்மையாகவும் நாவை அடிமைப்படுத்தியது ஆச்சரியமாக இருந்தது. இந்த உணவுத் திருவிழாவிற்காகப் பிரத்தியேகமாக வடிவமைக்கப்பட்டிருந்த "உணவுப் பட்டியல் அட்டை" (Menu card) நமது கருத்தைக் கவர்ந்தது. தவாவின் வடிவிலேயே அமைந்திருந்த உணவுப் பட்டியல் அட்டையே சாப்பிடத் தூண்டும் வண்ணம் அமைந்திருந்தது. அட்டையின் முகப்பில் பதிவாகியிருந்த 'பரோட்டா' அப்படியே சாப்பிடலாம் என்பது போல் நம்மைப் பார்த்துக் கண்ணடித்தது.

உணவு வகைகளின் விலை கொஞ்சம் அதிகம் என்றே தோன்றினாலும், அதன் சுவை நம்மை மயக்கி மறக்கடித்து விடுகிறது. தாமிர உலையடுப்பின் (காப்பர் சிம்னி) தவா-பரோட்டா உணவுத் திருவிழாவிற்கு அவசியம் ஒருமுறை வருகை தந்தாக வேண்டும். ஜூன் மாதம் எட்டாம் தேதி வரை நீடிக்கும் உணவுத் திருவிழாவிற்கு நல்ல வரவேற்பு இருக்கிறது.

வந்திருந்த வாடிக்கையாளர்கள் ஒருமித்த குரலில் சொன்ன ஒரே வார்த்தை 'அற்புதம்'.

இன்னும் எதற்காகக் காத்திருக்கிறீர்கள். புறப்படுங்கள் இன்றே கதீட்ரல் சாலையில் உள்ள காப்பர் சிம்னிக்கு. கொண்டாடுங்கள் அதன் சுவையை.

பா.சங்கர்

ஆறாம்திணை இணைய இதழில் வெளியானது

குழந்தைகளைக் குதூகலப்படுத்தும் ஹைலைட்ஸ்

'' ஹைய்....யா 'ஹை லைட்ஸ்' வந்தாச்சு....'' குழந்தைகளின் கூக்குரலில் வீடே கிடுகிடுக்கிறது. யார் முதலில் படிப்பதென்று கடுமையான போட்டி. படத்தில் ஒளிந்திருக்கும் பொருள்களைத் தேடித் தேடிக் கண்டுபிடிக்கும் குழந்தைகளின் முகத்தில் குதூகலம். படிக்க வேண்டும் என்றாலே முகத்தைச் சுளிக்கும் குழந்தைகள் ஆர்வத்தோடு அந்தப் புத்தகத்தைப் பக்கம் பக்கமாய்ப் பரவசத்துடன் படிப்பதை வியப்புடன் பார்க்கிறோம்.

புத்தகத்தின் முகப்பில் 'ஹை லைட்ஸ்' என்ற தலைப்பு உயரொளி பாய்ச்சுகிறது. அமெரிக்காவிலிருந்து வெளிவரும் இந்தக் குழந்தைகள் புத்தகம் உலக அளவில் மிகப் பெரிய வாசகர் வட்டத்தை வளர்த்துக் கொண்டுள்ளது. அரை நூற்றாண்டுக்கும் மேலாகச் சுட்டிக் குழந்தைகளைச் சுண்டியிழுத்துப் படிக்கும் ஆர்வத்தை வளர்த்து வரும் 'ஹைலைட்ஸ்'  இப்போது இந்தியாவிலும்.

ஆங்கிலத்தில் வெளிவரும் 'ஹைலைட்ஸ்' படிப்பதை ஒரு இனிய அனுபவமாக மாற்றுகிறது. அழகிய வண்ணப்படங்களுட,ன் சிறுவர்களின் சிந்தனையைத் தூண்டும் விதமாக... அறிவியல் பூர்வமான அணுகுமுறையுடன் படிக்கத் திகட்டாத பல்வேறு விஷயங்கள் பக்கத்துக்குப் பக்கம் அணி வகுக்கின்றன.

குழந்தைகளுக்கான புத்தகங்களில் 'ஹைலைட்ஸ்' ஒரு முன்னோடி என்றால் அது கொஞ்சமும் மிகையாகாது. 'ஹைலைட்ஸ்' தோன்றிய கதையே சுவையானது. இந்தக் குழந்தைகள் பத்திரிகையின் உருவாக்கத்தின் பின்னணியில் ஓர் ஆசிரியத் தம்பதிகள் இருப்பதில் வியப்பேதுமில்லை.

கேரி கிளீவ்லேண்ட் மையர்ஸ், கரோலின் கிளார்க் மையர்ஸ் இருவருமே ஆசிரியப் பணியில் மிகுந்த அனுபவம் வாய்ந்தவர்கள். எழுதுவதையும், படிப்பதையும் கற்பிப்பதில் நிபுணர்கள். உளவியலில் டாக்டர் பட்டம் (கொலம்பியா பல்கலைக் கழகம்) பெற்றவர் கேரி மையர்ஸ் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

முதல் உலகப் போரின் போது தம்பதிகள் இருவரும், கல்வியறிவில்லாத படைவீரர்கள் பலருக்கும் அறிவொளி வழங்கும் அரியதொரு பணியை மேற்கொண்டனர்.

அமெரிக்க ராணுவத்தில் பணியாற்றிய முதல் ஆசிரியை என்ற பெருமை திருமதி. மையர்ஸ் அவர்களைச் சேரும். பின்னர் கிளீவ்லேண்டில் உள்ள 'கேஸ் வெஸ்டர்ன் ரிசர்வ்' பல்கலைக் கழகத்தின் ஆசிரியர்களுக்கும், மாணவர்களின் பெற்றோருக்கும் போதிக்கும் பணியை மேற்கொண்டனர். தேசிய அளவில், குழந்தைகளின் முன்னேற்றத்திற்கான கல்வி எனும் அம்சத்தின் குறிப்பிடத்தக்க ஒரு சாதனையாளராக சுமார் 41 ஆண்டுகள் அயராது பணியாற்றிய டாக்டர். மையர்ஸ் 'பெற்றோர்களின் பிரச்சினைகள்' என்ற தலைப்பில் பத்திரிகைகளில் எழுதி வந்த தொடர் கட்டுரைகள் மிகப் பிரபலமானவை.

தம்பதிகளிடையே இருந்த ஒருங்கிணைப்பு மிகவும் அபூர்வமானது. இருவருமாக இணைந்து பல நூல்களை இயற்றியுள்ளனர்.

பல்லாண்டுகளாகக் குழந்தைகள், அவர்களின் பெற்றோருடன் நெருங்கிப் பழகி அவர்களின் விருப்பங்கள், குண நலன்கள் ஆகியவற்றை ஒரு ஆய்வு நோக்கோடு தங்கள் அனுபவக்களஞ்சியத்தில் சேர்த்து வந்தனர். அந்த அனுபவங்களின் மூலம் குழந்தைகளுக்கான ஒரு பத்திரிகை எப்படி இருக்க வேண்டும் ? அதில் என்னென்ன அம்சங்கள் இடம் பெற வேண்டும் என்பது குறித்த ஒரு தெளிவான சிந்தனை அவர்களுக்குள் உருவானது.

'சில்ட்ரன்ஸ் ஆக்டிவிடீஸ்' என்ற பெயரில் வெளிவரும் ஒரு பத்திரிகையில் பணிபுரியும் வாய்ப்பும் அவர்களுக்குக் கிடைத்தது. ஆனால், அங்கு அவர்களின் சிந்தனைகளுக்கு முழுமையான செயல் வடிவம் தர இயலாத சூழல் இருந்ததால், தாங்களே சுயமாக ஒரு சிறுவர் பத்திரிகை வெளியிட வேண்டும் என முடிவெடுத்தனர். இதைத் தொடர்ந்தே 1946 ஆம் ஆண்டு பென்சில்வேனியாவில் உள்ள ஹோன்ஸ்டேல் பகுதியிலிருந்து குழந்தைகளுக்கான மாத இதழாக 'ஹை லைட்ஸ்' வெளிச்சமிடத் தொடங்கியது. அன்று முதல் இன்று வரை 'ஹை லைட்ஸ்'  இதழின் பிரகாசம் கூடிக்கொண்டே வருகிறது என்றே சொல்ல வேண்டும்.

சந்தாதாரர்களின் எண்ணிக்கை அடிப்படையில், மிகப் பெரிய அளவிலான குழந்தைகள் பத்திரிகையாக 'ஹை லைட்ஸ்' மிளிர்கிறது. 2.5 மில்லியன் குடும்பங்களில் 'ஹை லைட்ஸ்' ஆர்வமுடன் படிக்கப்படுகிறது.

கல்வித்துறையில் உலக அளவில் அங்கீகரிக்கப்பட்டு மதிக்கப்படும் ஒரு சிறுவர் மாத இதழாக 'ஹை லைட்ஸ்' திகழ்கிறது. உண்மையில், பெரியவர்களும் விரும்பிப் படிக்கும் ஓர் இதழாகவே 'ஹை லைட்ஸ்' உள்ளது என்பது குறிப்பிடத்தக்க விஷயம்.

சிறுகதைகள், நகைச்சுவைத் துணுக்குகள், அறிவியல், தொழில்நுட்பம் குறித்த கட்டுரைகள், உலகின் தலைசிறந்த மனிதர்களின், சாதனையாளர்களின் வாழ்க்கை வரலாறு, விடுகதைகள், சிந்தனையைத் தூண்டும் புதிர்கள், பொது அறிவுக் கேள்வி-பதில், கலையம்சமுள்ள கைவினைப் பொருள்களின் செய்முறை விளக்கங்கள் என 'ஹை லைட்ஸ்' இதழின் சிறப்பியல்புகள் ஒளி மிகுந்தவை.

'படத்தில் ஒளிந்திருக்கும் பொருள்களைக் கண்டுபிடி' என்ற பகுதியை முயற்சி செய்யும் குழந்தைகளின் கண்கள் ஆர்வ மிகுதியில் ஒளிர்வதைக் காண மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறது.

உலகெங்கிலுமிருந்தும் குழந்தை வாசகர்கள் அனுப்பும் கடிதங்கள், ஓவியங்கள் பிற தகவல்கள் 'ஹை லைட்ஸ்'  இதழில் தவறாமல் இடம் பெறுகின்றன.

'' குழந்தைகளின் சிந்திக்கும் திறனையும், கற்பனை வளத்தையும் பெருக்குவதே 'ஹை லைட்ஸ்'  இதழின் அடிப்படை நோக்கம்'' என்கின்றனர் மையர்ஸ் தம்பதிகள். வேடிக்கைப் புதிர்கள், கணிதப்புதிர்கள், அறிவியல் புத்தகங்கள், விதவிதமான டைனோசார்கள் குறித்த புத்தகங்கள், சிறுகதைகள் என 'ஹை லைட்ஸ்' அவ்வப்போது தொகுப்புகளையும் வழங்கி வருகின்றது.

படித்துவிட்டுத் தூக்கி எறிந்துவிடக் கூடியதாக அல்லாமல் என்றென்றும் போற்றிப் பாதுகாக்க வேண்டிய அறிவுப் பெட்டகமாக, சிறு நூலகமாக 'ஹை லைட்ஸ்'  இதழ்கள் விளங்குகின்றன.

கணனி மூலம் கற்பதற்கான சி.டி. ரோம்களையும் 'ஹை லைட்ஸ்' வெளியிடுவது சிறப்பம்சமாகும். 'ஹைலைட்ஸ்'  இதழின் வெளியீடுகளான இந்தக் கையடக்கக் கணனி வட்டுகளுக்கும் அமோக வரவேற்பு உலகெங்கும் இருக்கிறது.

உலகத் தரம் வாய்ந்த 'ஹை லைட்ஸ்'  இதழ் இந்தியாவிலும் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. தற்போது சந்தாதாரர்களுக்கு மட்டுமாக என்ற அளவில் 'லோட்டஸ் லேர்னிங்' நிறுவனம் 'ஹை லைட்ஸ்'  இதழை இந்தியாவில் அறிமுகம் செய்துள்ளது. அரையாண்டு சந்தாவாக ரூ. 500 ம் ஆண்டுச் சந்தாவாக ரூ. 850 ம் நிர்ணயிக்கப்பட்டுள்ளது. விலை சற்றுக் கூடுதலாகத் தோன்றினாலும் 'விஷயம்'  இல்லாமல்  இல்லை. குழந்தைகளின் மனதை ஒருமுனைப்படுத்துவதிலும் சிந்தனை மற்றும் செயல்திறனை வளர்ப்பதிலும் 'ஹைலைட்ஸ்' குறிப்பிடத்தக்க மாற்றத்தை... முன்னேற்றத்தை உருவாக்கும் என்றே தோன்றுகிறது.

பா.சங்கர்

ஆறாம்திணை இணைய இதழில் வெளியானது

ஆஸ்திரேலியா - ஓர் மாறுபட்ட புகைப்பட ஓவியம்

 'ஆஸ்திரேலியா - ஒரு இந்திய புகைப்படக் கலைஞனின் பார்வையில்' என்ற தலைப்பில் சென்னை லலித் கலா அகடமியில் அக்டோபர் 11-முதல் 20 வரை ஒரு புகைப்படக் கண்காட்சிக்கு ஆஸ்திரேலிய தூதரகம் ஏற்பாடு செய்திருந்தது. புதுதில்லி இந்திய சர்வதேச மையத்தில் உள்ள லலித் கலா அகடமி வளாகத்திலும், பெங்களூரில் உள்ள கர்நாடகா சித்ரகலா பரிஷத் வளாகத்திலும் மார்ச் 99 ல் நடைபெற்ற இப் புகைப்படக் கண்காட்சி தற்போது சென்னைக்கு வந்துள்ளது.

இங்கிருந்து கல்கத்தா, மும்பை, டாக்கா நகரங்களுக்குப் பயணமாக உள்ளதாம். நூற்றுக்கணக்கான புகைப்படங்கள் ஆஸ்திரேலிய நாட்டின் பூகோள, சரித்திர, கலாச்சாரப் பின்னணியைப் பிரதிபலிக்கும் விதமாக தம் கண்முன்னே விரிகையில் ஓர் சிற்றுலா சென்று வந்த பிரமிப்பு எழுகிறது. ''எல்லோரும் அறிந்த வழக்கமான அடையாளங்களைத் தவிர்த்து எனது வித்தியாசமான பார்வையில் புதுமையான கோணத்தில் ஆஸ்திரேலிய நாட்டை அறிமுகம் செய்ய முயற்சித்துள்ளேன்'' என்கிறார் புகைப்படக் கலைஞர் சதீஷ் சர்மா.

ஆஸ்திரேலியாவைப் புகைப்படங்களால் ஆன ஓர் ஓவியமாகத் தீட்டும் தனது முயற்சியில் சதீஷ் சர்மா வெற்றியடைந்திருக்கிறார் என்றே சொல்ல வேண்டும். 1951 ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் 18 ல் பஞ்சாப் (இ ந்தியா) மாநிலத்தில் பிறந்த சதீஷ் சர்மா சுயமாகவும், சுதந்திரமாகவும் இயங்கும் ஒரு புகைப்படக் கலைஞர். தனது அரிய புகைப்படங்களைப் பொக்கிஷமாகப் போற்றிப் பாதுகாத்து வருகிறார்.



கடந்த ஆண்டு செப்டம்பர் மாதத்தில் (1998) ஆஸ்திரேலியாவுக்கு சுற்றுப் பயணம் சென்றிருந்த சதீஷ் சர்மா தனது முயற்சிக்குப் பல வகையிலும் உதவி செய்த ஆஸ்திரேலியத் தூதரக அதிகாரிகளை நன்றியுடன் நினைவு கூர்கிறார்.

ஆஸ்திரேலிய மக்களின் இல்லறவியலில் தனது கவனத்தை அதிக அளவில் சதீஷ் சர்மா செலுத்தியிருப்பதை உணர முடிகிறது. அங்குள்ள மக்களின் குடும்பச் சூழலில் ஒரு இந்தியத் தன்மை வெளிப்படுவது வியப்படைய வைக்கிறது. கண்ணைக் கவரும் மலர் முக மழலைகள், தாய்மையின் பெருமையில் பூரிக்கும் பெண்கள், குழந்தைகளை அன்புடன் அரவணைத்து ஆதரிக்கும் ஆண்கள் மற்றும் வாழ்க்கை வானில் மகிழ்ச்சியாக சிறகடிக்கும் பட்டாம்பூச்சியாய்க் காதலர்கள் என தனது புகைப்படங்களை அவர் வரிசைப்படுத்தியிருப்பதும், அப் புகைப்படங்களில் பொங்கி வழியும் உணர்வுகளும் நம் கண்களுக்கும் கருத்துக்கும் விருந்தாகின்றன.



ஆளரவமோ, வாகனமோ ஏதும் காணப்படாத வெறிச்சோடிய சாலை. தூரத்தில் மலையென உயர்ந்து நிற்கும் மண் மேடு! அந்தச் சாலையின் நடுவே வேகத்தடை அமைக்கப்பட்டிருப்பதை உணர்த்தும் குறியீட்டுப் பலகை என்று அவர் தனது புகைப்படக் கோணத்தை அமைத்திருக்கும் விதம் பாராட்டுக்குரியது. மேடுபள்ளமற்ற அந்த 'நாட்டுப்புறச் சாலை' யின் பராமரிப்பு நம்மை ஏங்க வைக்கிறது.

ஆஸ்திரேலியாவின் தனித்த அடையாளமான கங்காருவைப் படமெடுக்காமல் அந்தக் கங்காருக்களின் நடமாட்டத்தை உணர்த்தும் வகையில் சாலையோரம் அமைக்கப்பட்டுள்ள எச்சரிக்கைக் குறியீட்டுப் பலகையை முன்னிறுத்தி அதை ஈடுகட்ட முயற்சிக்கிறார்.

வானுயர்ந்த கட்டிடங்கள், கிங்ஸ் பார்க்கில் உள்ள புகழ் பெற்ற இங்கிலாந்து ராணியின் யூகலிப்டஸ் மரம் உடைந்து சிதிலமாகிப் போயிருக்கும் 'லண்டன் பிரிட்ஜ்' அதன் முந்தைய தோற்றத்தைக் காட்டும் அறிவிப்புப் பலகை, இயற்கைக் காட்சிகள், கலை நிகழ்ச்சிகள் என சதீஷ் சர்மா சிறைப்பிடித்திருக்கும் காட்சிகள் நம்மையும் கட்டிப் போட்டு விடுகின்றன. குடியேற்ற நாடுகளுக்கே உரித்தான அந்தக் கலாச்சாரப் பின்னணியை அளவோடு, அழகோடு வெளிப்படுத்துகிறார்.



கண்காட்சியைத் துவக்கி வைத்த 'ஃபிரன்ட்லைன்' ஆங்கில இதழின் ஆசிரியர் என். ராம் ஒரு கிரிக்கெட் பிரியர். கிரிக்கெட் தொடர்பான புகைப்படங்களை எதிர்பார்த்து ஏமாற்றமடைந்த அவர், அது குறித்து சதீஷ் சர்மாவிடம் குறிப்பிட அதற்கு அவர் ஒரு புன்னகையை மட்டுமே பதிலாக்குகிறார். ஆம், அநேகரும் அறிந்திருக்கும் விஷயங்களை அவர் உள்நோக்கத்தோடேயே தவிர்த்திருக்கிறார் என்பது புலனாகிறது. பிரபலமான கிரிக்கெட்டைத் தவிர்த்தவர், தவிக்க வைக்கும் அலைச்சறுக்கு விளையாட்டை அற்புதமாகப் படம் பிடித்து அசத்தி விடுகிறார்.

ஒரு புகைப்படக் கலைஞராக மட்டுமின்றி, எழுத்தாளராக, நிகழ்ச்சி நடத்துனராக, காப்பாளராக பல முகங்களைக் கொண்டுள்ள சதீஷ் சர்மாவை வித்தியாசமான கலைஞர் என்றே அறிய முடிகிறது.

புகைப்படக்கலை குறித்து வர் எழுதியுள்ள ஏராளமான புத்தகங்களும், கண்காட்சி அறிமுக வடிவங்களும் அவர் மீதான அபிப்ராயங்களைப் புதிய உயரத்துக்குக் கொண்டு செல்கின்றன.

'Street Dreams', 'Fotofeis 95', 'Taj Mahal', '../images and Words', 'Actors Pilgrims, Kings and Gods', 'Artists, Protest', 'Prathibimb : Photography in India', 'Art Heritage Catalogue' and 'Das Endlose Rad' என நீளும் அவரது வெளியீடுகள் கவனத்துக்குரியவை.

பத்திரிகையாளர்கள், புகைப்படக் கலைஞர்கள், கலை ஆர்வலர்கள் என அனைத்துத் தரப்பினரையும் கவர்ந்த ப் புகைப்படக் கண்காட்சி ஆஸ்திரேலியத் தூதரகத்தின் ஒத்துழைப்போடு மிகச் சிறப்பாக அமைந்திருந்தது.

கண்காட்சி அமைக்கப்பட்டதன் நோக்கம், ஆஸ்திரேலிய நாட்டைப் புகைப்படங்களின் வாயிலாக வித்தியாசமானதொரு கோணத்தில் அறிமுகம் செய்யும் அவர்களின் முயற்சி குறிப்பிடத்தக்க வரவேற்பைப் பெறத் தவறவில்லை.

சதீஷ் சர்மாவின் 'காமிரா'க் கண்களூடே வித்தியாசமான ஒரு ஆஸ்திரேலியாவைத் தரிசித்த திருப்தி.

பா. சங்கர்

ஆறாம்திணை இணைய இதழில் வெளியானது (1999)